galatasaray ın 2011 sezonunda ki en büyük başarısı

kümede kalmak olsa gerek. bucasporla giriştiği amansız yarışta büyüklüğünü gösterdi. geçen sene 6. bu sene 14. ama olsun istikrar önemli.

en kötü dönemimizde olsak bile fb gibi averajla ligde kaldığımızı görmedik.

ligden düşmemek.

(bkz: gerizekalı fanatik nasıl olunur)

kurt kocayınca köpeklerin maskarası olur'un tanımını bize göstermesi. *
keser döner sap döner gün gelir hesap döner'da yakında bize başarı olarak yapacağı tanım olsa gerek.. *

kadıköy'deki fenerbahçe maçında berabere kalmış olması.

fenerbahçe gibi 2010 da olmayan başarıya sevenmektense, başarısızlığı kabullenmek en büyük başarıdır.

geçen sene 3.olduğunu bilmeyen enayilerin açtığı başlığa ilgi göstermemek olabilir.

ne olursa olsun büyüklüğünü korumasıdır. bir beşiktaşlı olarak fenerbahçe olsaydı galatasaray'ın şu anki durumunda, onun için de bunları derdim. ne olursa olsun kötü bir sezon geçiriyor diye türkiye'nin en büyük takımlarından birine bu şekilde saldırılması normal bir davranış değil. hiç gereği de yok. hepimiz biliyoruz ki galatasaray en kötü haliyle bile hem fenerbahçe hem de beşiktaş için ciddi bir rakiptir. ama rakibine saygı göstermeyenlerden bunu* dile getirmelerini beklemek gereksiz zaten.**

daha kötüsünü başarana kadar en kötüsü bu .

kümede kalmak.

zor günlere rağmen ardından ne başlıklar koşturması...

adnan x 2'den kurtulmasıdır.

hasta bir galatasaraylı olmama rağmen her sene bir konuda istikrar abidesi olduğumuzu sölemeliyim. avrupa şampiyonluklarımızdan sonra gelen yıllarda, ısrarla ve bıkmadan hala bu kupalarımızın arkasına saklanmakta çok istikrarlı bir başarı gösteriyoruz. hayır tamam, en büyük rakiplerimize karşı yeri geldiğinde kullanalım bu başarılarımızı, hakkımızdır sonuna kadar amma velakin kendimizi niye kandırıyoruz lan hala. bizim başarılı yıllarımızla bizle birlikte çıkış yakalayan porto 10 yıllık süre içeriside, 2 avrupa kupası kazandı ve 3. kupaya doğru emin adım ilerliyor. finallerde yendiğimiz takımların durumlarını sölemiyorum bile. 14. sırada olduğumuz bu senede en büyük başarımız, artık rakiplerimizi değil, kendimizi kandırmaya başlamış olmamızdır.

not: ister hoşuna hak ver ister hak verme aga durum bu. sana tavsiyem, biraz düşün yoksa hakkaten ilerliyen yıllarda boktur işimiz.

Düşme hattindayken, Şampiyonluğa oynayan takım kendisini yendiğinde onları arabayla turlattiracak kadar sevindirmek.

lig de pek başarısı olmamasına rağmen asaletini korumuştur. nedenini açıklarsak galatasaray bu sene hiçbir maçta şike yapğmamıştır. fenerbahçe başkanı aziz yıldırım her hafta oynayacakları rakip takımın futbolcularına servet dökerken galatasaray maçlarını alnının teriyle oynamaktaydı. bu sene galatasaray küme düşse bile asaletinden hiçbir şey kaybetmeyecektir. hiçbir zaman bazzıları gibi 2-2 muhabetlerine konu olmayacaktır. sadece kıt beyinliler küme düşüyor diye daşşak geçecekse geçebilir fakat şikelerle alınacak bir şampiyonluğa şahsen gönlüm el vermez. asaletli takımın asaletli taraftarları olarakta hilelerle dolu bir şampiyonluğu istemeyiz.

(bkz: bir fenerbahçeli nin hezeyanları)

kulüp içindeki adamların ne bok olduğunu görmemiz. büyükten küçüğe sıralayalım.
rte: kömürle oy almaya alışmış. stadyumla başbakan olacağını zannediyor.
erdoğan bayraktar: akp siyasi hayatında başarılar.
adnan polat: koltuk sevdalısı, başbakan yalakası, futboldan çakmayan.
adnan sezgin: yerli ve yabancı transferi yükünü tek başına çekmeye çalışınca sıçtıkça sıvayan.
arda turan: takım iyi ise çok iyi. takım kötü ise iyi.
milan baros: lincolnsüz olmuyor.
servet çetin: kendini bi bok zanneden, hocasının kuyusunu kazan.
hakan balta: parlementçi.
mustafa sarp: allah'a havale ediyorum.
ayhan akman: 10 kez emekli olmalıydı.