bugün

aslında her insanın kendi içinde barındığı duygulardan biridir.
ama ben farklıyım tabi. evrensel kabul gördü artık.
(bkz: ukala)
farklılık normaldir asıl mesele bunu kabul edebilmektir.
geleneksel kişisel görüşlerden ibarettir. yazarımız haklıdır kendisi farklıdır zira: (bkz: insanın kendi içinde barıması). sanıyoruz ki her insanın kendi içinde barındırdığı yazmak istemiştir.

(bkz: ukala)
(bkz: dil bekçisi)
hayatının en kötü anı; diğer insanlardan üstün veya farklı olmadığını anladığın andır.

suç ve ceza bu konuda okunması gereken bir kitap.
bazen karşındaki insanın da farklı olduğunu hisseder insan , öyle gelir , duruşu , bakışı , yürüyüşü herşeyi ile farklı olduğunu düşündürür ; ama farklı olan karşıdaki kişi değil sizin ona yüklediğiniz anlamdır , gerçekten kendisinde olmayan özellikleri yüklerseniz birisine hayal kırklığı tahmininizden daha hızlı gelebilir.
http://www.youtube.com/watch?v=J4vaKDPf3WY
farklı insanlarla iletişim halinde olmayan kişilerde görülen ruh hali.
farklı olduğunu düşünmek ve bu '' farklılıklarının'' farkedilmediğine üzülmek. lan farkedilmiyorsan farklı değilsindir işte.
akılcı davranarak farklılığın sebep olacağı çok yanlış yönlendirmelerden kurtulunabilir. örneğin; eş dostun sen çok farklısın, ne kadar değişik birisin vb söylemlerinden gaza gelip doğallıktan çıkıp, bilinçli olarak farklı görünme çabasına bürünmek insanı pek komik ve rezil durumlara düşürebilir.
Önemli olan düşünmek değil, bunu eyleme dönüştürerek çevrendeki insanlara hissettirmektir.
çoğunlukla ergenlerin düştüğü gaflettir. ne zaman ki ne kadar sıradan olduklarını farkederler, o gün büyümüş olurlar işte.
herkeste vardır hatta bi aralar ben her şeyin bi oyun ve planlanmış olduğunu ve çevremdekilerin her şeyden haberdar olduğunu sanırdım. Sonra matrix'i izledim demekki herkeste o tarz bi his varmış. Ya da belki bu da planlamıştır. (bkz: matrix)
normal olduğunun belirtisidir.
farklı biri olduğunu düşünmek dandiklikten başka bir şey değildir.
egoya yenik düşülmediği sürece, normal olan her insanda mevcut olan düşüncedir. farklı olduğunu düşünmezsen kendi farkını ortaya koyamazsın.
ne demiş kendisi büyük egosu küçük insan;

"Ne kadar çok kişi benimle aynı fikirdeyse, o kadar çok yanıldığımı düşünürüm."

oscar wilde
kendi egosunu tatmin etme yöntemidir. bazı şeyleri kendisine itiraf etmekten çekinen bir insanın yaptığı tatmin etmek amaçlı düşünce yapısıdır. her zaman tam tersi olmuştur.

edit: eksileyen yazar arkadaşım ego dünyasından çıkmalısın. (bkz: dost acı siker)
edit2: yanlış yazmışım. * (bkz: dost acı söyler)
herkez düşünür, gerçekten farklı olanlar icraate döker.
farklı olduğunu düşünmek farklı olduğunun göstergesidir.
her insan farklıdır, ikizler bile birbirinden farklıdır. farklı olduğunu düsünmek farklı olduğunun farkına varmaktır.
(bkz: benmerkezcilik)
Nasıl farklı olduğunuzu düşünüyorsunuz? Napiyorsunuz uçuyor musunuz, ışınlanıyor musunuz nereniz farklı sizin?

Bunu diyenleri hiç anlamıyor, kafami sallayıp he he demekle yetiniyorum.
Ay em difftirnt biçız modlarına giriyorlar hemen. *

Benmerkezcilik ergenlikte daha sık görülür. Her insan yaşar bunu. Yaş eklendikce üstüne, sıradan olduğunuzu pek bir nanenizin olmadığını anlıyorsunuz.
Sıradan biri olarak farklı olduğumu düşünmüyorum.
Tanım: kendini tribe sokmak.
herkes farklıdır tabiki.

yaş ilerledikçe ve ortada diğer insanlar ile kendin arasında fark görmedikçe sıradan olduğunu kabul etme süreci sancılıdır biraz. bazıları bunu çok ağır geçirirken bazıları kolaylıkla kabul eder. ki fark bence buradadır.sıradan insanın savaş vereni mücadele edeni diğerlerinden faklıdır.
düşünmek ve bilmek arasında fark var. kahretsin.
Tanıdığım insanlar para odaklı. Bulaşık süngerine doktugum bulaşık deterjanından tutun yemeğe koyduğum Salça miktarına kadar karışıyorlar. Neymiş israf oluyormuş. Ben bu kadar ince hesap yaparak ilave bir ev ya da bir üst model araç almak yerine kafamın rahat olmasını tercih ediyorum.

Benim gibi düşünen biri muhakkak vardır ama insanlar en azından benim tanıdıklarım en çok parayı seviyor.

Sevmediği bir işte daha fazla kazanacakları için çalışmaya devam ediyorlar. Işten ayrılıp yeni iş bulana kadar maaş alamayacak oldukları için bunu kayıp olarak görüyorlar. Yanlış olmasın paraları var ama neden 5 - 10 bin kaybedeyim diyor. Senelik izne çıkmıyor parasını alıyor.

Kafeye gitmek istemiyor çay ocağında 1.25 liraya çay içmeyi tercih ediyor . Bankada yüzbinlerce lira parası var ama yalnız ve mutsuz.

Sonuç olarak denge kurmak önemli hayatta.