bugün

4. nesil yazar *
(bkz: eti cin)
keşke daha çok okuma şansımız olsa dediğim, dördüncü nesil yazar.
rahat batan mahlukat. huysuzluk çıkarmak için elinden geleni yapan kişi.
beş günlük gezi için;
içinde yanık kremi , kas gevşetici krem, boğaz pastili gibi tarihte yakalanılmış hemen hemen bütün hastalıklara karşı ilaçlar (hatta beni yol tutmamasına rağmen ona iyi gelecek haplar...),fön makinası, saç şekillendirici, iki havlu, bornoz, tuvalet kağıdı, şampuan, saç kremi, duş jeli, lif, çarşaf, yastık kılıfı,ütü gibi bilumum lüzumsuz eşyayla bir valize sığamamış ohalar ve yuhalar insanıdır.
bilincindeki nasırları temizlemeye yeminli insan..
Sözlüğe arada bir uğrayıp hüzünlenen, yıllar sonra entry girme cesareti gelmiş ona da ne yazacağını bilememiş eski yazar. Ve aradaki yıllarda her şey nasıl değişmiş..
Hala sözlüğe arada bir uğrayıp hüzünlenen eski yazar. Gelir baştan sona okur, şimdi okuyamadıklarının hepsi ise vaktinde binlerce kez okuduğundan ezberindedir. Eskiden buralar “güzel kişi tatlı kişi görüldüğünde kalbin pat pat attığı dehşet ül vahşet güzellik” ti tabi güzeldi okuması. 12 yıl önce sözlük arasına sığan hayalleri bile vardı. Şimdi onlara geç kalmış veya erken geldiği için kırılmış.