en çok özlenen günler

2020den önceki hayatım. Bu kadar çok çalışmak zorunda kalacağımı bilseydim daha çok uyurdum

insanın gerçekten sevdiği ve sevildiği ile geçirdiği günlerdir en çok özlenen.

Ayrılık hasreti kâr etti cana
Seher yeli sultanımdan ver haber !
görsel

görsel

komşuya gidip "akşam müsaitseniz annemler size gelecekler" denilen günler.

Kaygıdan, stresten uzak olan günlerdir. Hiçbir şeyin kafaya takılmadığı çocukluk günlerini en çok da özledim.

Yakın olarak 2019-2020.
2012-2013-2014-2015 düz sonbahar kış hiçbirşey için kaygılanmıyorsun henüz belki.
2016 özgürlüğün son aşaması en sevdiğin oyun kapatılmadan önce yaz özgürlüğü yatağa yanlışlıkla kaçırmanın verdiği huzur anlamasınlar kokusundan diye parfüm şişesini bitirmek ama 2 haftada yatak kalmaması.2018-2019 gücü hissetmek ama hepsine ayrı ayrı doğru zaman da bölüşturememek minecraft ile güzel yaz ayı.
2020 pandemiden niye kısa sürdü demek son 3 ay eve kapanıp o yaşında ilerde çok büyük bişey yapacağını koltukta otururken kafanda tasarlamak.böbrek ağrısa bile bol bol şinav,mekik çekmek.eski evindeki zemine ayağını sürtünce huzurlanmak.
2020 aralık 2021 her birini yapmak istemek huzurlu akşam gerzeklik ve aptallık yapıp yanlış kararlar.
2020 ilkbaharda hafif güneş batana kadar vücud huzurunu koruması.
2020 uzun yolculukta bir süre uzaklaşıp memlekete gitmek hafif huzur.
2021 çok az huzur aklın evde kalması.
2019 dan önceki uzun yolculuklar bazı gariplikler çoğunlukla sıkılmak ama hafızalarda kalması.

akepeden önceki yıllar, ne mutluyduk...

2015 yılı çünkü o zaman annem yaşıyordu.

90'lı yillarin tamamı.

2015 yılından önceki dönem, sonra bir bir felaketler geldi, insanlar daha da değişti.

Malum parti öncesi der susarım iyi kötü rayında giden bir ekonomi birçok şeye ulaşılabilir bir alım gücü toplumun henüz kutuplaşmadığı birbirine daha saygılı hoşgörülü yaklaşımı hukukun iyi kötü işliyor olması azda olsa devlet kurumlarındaki liyakat esaslılığı sansürün olmadığı eleştiri özgürlüğünün daha serbest olduğu medyanın bu denli lağım çukuruna dönmediği tarikatların ortalarda gözükmediği dönemler tüm hepsi hafızalarımızda bir anı olarak kaldı.

avrupa yakasının yayınlandığı günler.

ilhan mansız'ın 2002'de Senegal'e gol attığı zamanları özledim.

dünyanın daha güzel bir yer olduğu günlerdir.

Kimsenin kimseden nefret etmediği günleri özledim.

Kimsenin kimseden nefret etmediği günleri özledim.

2013 6 Mart. Aşık olduğum kadını ölmeden son kez görmek isterdim

çocukluğum, çocukluklarımız.

tek sorumluluğun, karanlık olmadan eve gitmek olduğu, günler.

çocukluk günleridir. misafirlikte bebelerle oynayıp yorulup uyuya kalınca ya anne ya baba kucağına alıp öyle gidilirdi eve. şimdi büyüdük işten eve gelip salonda uyuya kalıncan" kalk yerine yat uyuyup kalacaksın burada" deniliyor.

2005 günlerim.

Sabahları okula gitmeden önce minik sobanın karşısında ekmek arası zeytin yiyerek hayat bilgisi'nin tekrar bölümlerini seyrettiğim, abimle el ele tutuşup okula gittiğim, matematik derslerinden çişim var bahanesiyle arazi olduğum günler. Sırf o günler yüzünden sözelci olduk ama neyse. Güzeldi.

80 li 90 li yillar. Teknoloji iyi bir sey ama keske bu kadar hizli ilerlemeseydi...

Çocukluk günleri...
Masumane kelimelerin buğusunda,
Sorumlulukların uzağında...

93 94 95 96 97.