dürtü

güdülenmedeki içsel etkenlerin rolünü vurgular.

ihtiyaç eksikliğini gidermek için organizmada ortaya çıkan içsel gerilimdir. ihtiyaç sürekli artarken , dürtü bir süre sonra azalır.
örneğin , açlığa bağlı olarak başlayan mide krampları. açlığımız devam eder ama mide krampları bir süre sonra geçer.

Çok yalnızdı bir kadın için orası,
Ve cok vahşiydi,
Ve sadece ikisiydi yapayalnız,
Ve çocuksuz,

Evde az iş vardı,
Boş zamanı çoktu,
Ve adamın peşinden giderdi nerde sürdüyse sabanı,
Veya nerde kestiyse ağacı.

Bir kütükte oturup dinlenir ve havaya savururdu
Taze talaşları,
Yalnızca kendine söylediği bir şarkı
Dudaklarındaydı.

Ve bir keresinde dal kırmaya gittiğinde
Kara kızılağaçtan.
O kadar geride kaldı ki duymadı
Adam çağırdığı zaman-

Ve cevaplamadı-konuşmadı-
Veya geri dönmedi.
Dikildi orada, ve sonra koştu ve saklandı
Eğrelti otlarının arasında.

Adam hiçbirzaman bulamadı onu, baktıysa da
Heryere,
Ve annesinin evinde sordu
Oradamıydı?

Tıpkı böyle ani ve çabuk ve fazla bir yük olmadan
Bağlar kırıldı,
Ve öğrendi adam varlığını
Mezardan başka kesinliklerin. *

içimizdeki, denetleyemediğimiz, değişik şiddet kaynakları. nietzsche; ''düşünmek bir dürtüdür, felsefe yapmak bir dürtüdür'' demiştir.

insan doğuştan itibaren dürtülerini tatmin etmenin değil, ilişkinin peşindedir.
Diğer bir deyişle, dürtülerin tatmini, insanın ilişki ihtiyacı için
bir araçtan ibarettir.*

mantığa dayanmayan fizyolojik ihtiyaç.

Organizmada eksikliği gidermek için ortaya çıkan güce denir.

Farklı şekillerde zuhur eder, ama gece olunca çok muzır ve şevhetle zuhur eder.

Hele akrepsen sıçtın.

organizmayı, biyolojik bir ihtiyacı karşılama amacına yönelik bir davranışa iten iç güç anlamında kullanılan bir kavram.

Bedensel veya ruhsal dengenin değişmesi sonucu ortaya çıkan ve canlıyı türlü tepkilere sürükleyebilen içten gelen gerilim anlamına gelir.