bugün

Öğrenci evinde buz gibi suda elleriniz soğuktan parçalananıncaya kadar tavayı çitilemek berbat br durumdur.
Mutfağa girince nedense her şeyle bağlantımı koparıyorum.

Temizlediğim her şeyle beynimde boşalıyor sanki. Suyla, köpükle bir yerin temizlediğini görmek evet, saçma olabilir ancak içimde minik bir zafer hissi uyandırıyor.

Daha ileri gidersem belki de O anda kızacağım bir şeye bile mantıklı yaklaşabilirim. Bir bakıma içsel boşalma yaşıyorum diyebilirim.
görsel
Bazı bazı terapi gibi gelse de çoğunlukla eziyet olan eylemdir.

Insanı yemek yapmaktan bile soğutur, kalkayım şunu yapayım bunu yapayım yanına da bi salata yapayım, ee çıkacak bulaşık akla gelir,

En iyisi dışarıdan söyleyeyim amk dedirtir.

Hoş şu sokağa çıkma yasakları yüzünden dışardan da söyleyemiyoruz.

Abur cubura ve hazır yiyeceklere hücum amk.
Ömür törpüsüdür amk.
en nefret ettiğim şey. yemek yapmayı severim ama yıkamak tam bir zulüm. öğrenci evinde, işte sevmediğim durum. ütü, dikiş , yemek, temizlik felan sorun değil ama bulaşık off gurbetinde sevmediğim yanlarından.
Benim de en çok sevdiğim şeydir bulaşık yıkamak. Makine tam otomatik 16 program. Bacım makineye doldurur. Ben yıkarım. Sonra bacım raflara dizer.
Öğrenciliğimde en sevmediğim aktiviteydi ,bu yüzden sabah kahvaltıları ve akşam yemeklerini ben hazırlardım.
Öğrenci evlerinin kabusu kim yıkıcak tartışmaları dolayısıyla dostların bile en büyük düşmanı.
sıcak su ve bol köpüklü olursa terapi gibi olur.
insanı canından bezdiren uğraştır.

Sırf bulaşıkları geç yıkamak için bu saate kadar kahvaltı etmiyorum amk.
Bir erkek olarak anneme yardım amaçlı yaptığım eylemdir.
Sevdiğim bir uğraştır, hatta bir hobidir.
Kahvaltı yapmama nedenimdir . özellikle kullan at tabak çatal kullanırım bazen .
düşük bütçeli terapi seansıdır.

o lavabo başında biraz zaman geçirip sadece bir pril ve bir süngerle, son bulaşığı da durulayıp yerleştirirken "ayyy aman her şeyin hayırlısı" aydınlanması yaşayabilirsiniz.

simit ve ayranın denk gelmesi gibi son bulaşık ve derin düşünceler de baya sevindiricidir.
Dışarıdan yemek söylemeyi alışkanlık haline getiren durumdur.

Evde yemek yapmaktan nefret etme sebebidir.
Başladıktan sonra rahatlatıcı bir tarafı olan temizlik türü. öncesi ve sonrası arasındaki fark ruhsal bir tatmin veriyor şahsıma.

temizlik hastası değilim, yannış olmasın.
Yemeği yapanın başkası olması durumunda sevdiğim eylemdir. Hem yemek yap hem yıka, o biraz can sıkıcı oluyor, kendimi Lamia gibi hissediyorum.
Hiç sevmiyorum. Tam bi eziyet. bir de hergün düğün evi gibi bulaşık çıkan bir evde yaşıyorsanız daha beter.
bulaşık makinesini icat edenden allah razı olsun.
evde kimse yok ama sabah çıkan bulaşığı görseniz şaşarsınız artık listemdeki müzikler bile bitiyor ben toparlayana kadar. Mutfaktan nifrit idiyirim.
dışardan iste.

bulaşık yıkamak zorunda kalmazsın.
Müzik aç söyleye söyleye yıka.
Üniversite yıllarında masa örtüsüyle beraber hepsini çöpe atmışlığım vardı. Tabi üç ay hiç kıpırdamadan aynı yerde durduktan sonra.
Bazen bir terapidir.
genelde kızların yaptığı eylem. yarım niyetine bende yıkayabilirim sanırım daha önce hiç yıkamadım ama neden olmasın ?
Bizimkiler dizisinden bir bölüm izleyerek yapması zevklidir.