bir sözlük yazarı ile evlenecek olsaydınız

en ruh hastası, şizofren olanı tercih ederdim.

o kendini biliyor..

canım yhaa..

o şu an kendini sikiyor, bana ihtiyaç yokmuş.

Selia ile evlenir 5 çocuk yapardım.
Evinin hanımı çocuklarının anası olacak, kapalı, dininde imanında ne güzel.

(bkz: mecruhun eri)

Dolayısıyla henüz olmayan bir yazarla. * bu arada bu başlık daha bugün aklıma geldi benim, benden önce açanı tebrik ediyorum. Benden çok yaşayacan kız. *

Oytunu alacağım o benim ben onun ömürlerimizi zehirleyeceğiz.

sözlükten kimseyle bırak evlenmeyi, sevgili bile olmam. internetten kimseye sevgili olacak kadar güvenmem çünkü. görüşüp tanışmam bu yüzden. ama ortak arkadaşlarımız varsa, o zaman işler değişir. mesela buradan bir yazarla ortak arkadaşlarımız çıktı ve onunla denk gelirsek bir yerlerde, konuşup tanışabilirim; ama onun dışında, internetten tanıştığım kişilere güvenmem.

O kendini biliyor*
Hep söylemek istemişimdir bunu.

bik bik gel beni al.

Oytun karan ile evlenmek istiyorum Kesin evet diyecek.

Daha evlenilecek bir yazar tanimadim burda zaten sanmiyorum da evlenilecek kiz oldugunu. Insallah vardır.

(bkz: hayat bu deyil) kendisinin benimle evlenecegini pek sanmıyorum ama yurt dışına gidip bu izdivacı gerçekleştirebiliriz.

ona her fırsatta dile getiriyorum zaten, o yüzden alenen bir beyana gerek yok.

Hobbalaaaa.

Cok kararsızım benimle evlenmek isteyen bi oylasın her eksi teklif demektir ona göre.

Kapattırırım hesabı,

Ekşi de baranba var bilgisi beni hep etkilemiştir onla olabilir.

y e n i

n e s i l

a l i y e

r o n a.

ya ne olacağdı? tabi bir tek ben. göz koyanın gözüne koydfgsfhd neyse.

Davetiyemi burada paylaşmazdım. Bir yazar çıkar gelir düğünümü trollemeye çalışır falan hiç uğraşamam.
- durun bu nikâh kıyılamaz!

guzel bir balayina goturup sabah ogle aksam severdim sevisirdim. dondukten sonra da oglenleri firsat buldukca diger iki ogun rutin olarak devam ederdim. *

o kendini biliyor olurdu..

ben sılayı isterim

buradan da çıksa çıksa

ya irem demirci

yada demet akalın çıkar.

ne yabalım kader.

Vardı aslında da neyse.

Korkardım. Guvenemezdim önce.
Çocuklara örneğin annenizle nette tanıştık diyecektik. Elbette herkesin film gibi tanışması olamaz. Kitap düşürüp çarpışıp olmayacak.

Burdan konusunca hatta oynayınca biraz. Üstüne üstüne gidip kizdirip hatta. Hatta eziklik fakirlik yapıp.
Hatta ukalalık. Denemek.

Komiklik . Kendini anlatır insan. Insanda hep bir kuşku kalır. Benle konuştuğu gibi kimlerle konuştu.
Beni neden seçti. Belkide son çare bana geldi.

Ne önemi var bunların diye düşünür insan sonra.

Anlıyor musunuz beni. Hiç sanmıyorum. Ben bile anlayamıyorum kendimi.
Kendimi Hic bu kadar olgun hissetmemiştim. Böyle derin düşünceli. Bunla yaşamak zor. Lanet gibi.

Sıradan insanız toz tanesiyiz dünyada. Ama şu kendi içimizde neyiz. Ne bencil ne özel.

Bilmiyorum arkadaşlar. Vatsap telefon derken. Ben hiç nette tanıdığım biriyle bulusmadim. Yok denk gelmedi.

Ilk buluşmaya nasıl giderdim. Nasıl bir his olurdu o.

Aynı etki olur muydu.
Ya begenmezse.
Ya olmazsa. Ya onda bir sorun varsa. Ben kimseyi kırmak istemem.

Vicdan yaparım. Üzülürüm.

Sözlük internet gibi bir yerde bilmiyorum nasıl olur.

Burdan seviyorum oluyorum demek kolay ne kolay ha.

insan kimi gerçekten sevdiği aşık olduğu için birlikte. Bilmiyorum.

Aşık mi oluyoruz. Kendimizi aşık mi yapıyoruz. Atıyor tayin mi ediyoruz kalbimizi.

(bkz: kenoz) ile evlenirdim.

yazarlarımızın çoğu; samimi, kültürlü, eğlenceli, espriden anlayan tipler.

ve baktığınızda her yönüyle tanıdığınız biriyle evlenmek çok büyük bir lütuf..

neden olmasın?