bugün

hayatın bir video gibi geri sarılabilmesi ihtimalini seversin be hacı.O ana dönmek ve pause'lamak istersin sonsuza dek.
aynı zamanda bu kişi son nefesini aldığını da bilmeyecektir.
bilirse canı yanmaz belki ama incinir. bilmesindir insanlar kimi son kez gördüğünü..
bilmemenin yanında arkaya dönüp son bi kez bakması istenen bakmadıysa onu hep giderken hatırlar insan. orda öylece bırakıp gidişini hatırlar hep ve hep. son kez baktıktan sonra koşarak ona gidip sarılmak ve öyle bırakılıp gitmek vardı. ama söylesinize zaten ne kadar verdi ki onu yukardaki, son defayı versin?
sadece bir göz algısı ve sevilen biriyse sonsuz bir veda anı olarak hatırlanabilinecek durum.

(bkz: veda)
"camel yok mu camel" diye iç burkan eylemdir.
eğer bilseydim aşti de sana son ez el salladığımı sarılırken bir daha seni göremeyeceğimi daha sıkı sarılırdım sana bırakmazdım belki içimde sakladığım herşeyi haykırırdım yüzüne ama kim bilebilirdi ki son olacağını.
bilmiyosan sorun yok rahat takıl dedirtcek cümle.
mantıklı birşeydir. zira bir insanı son kez gördüğünüzü ve bir daha göremeyeceğinizi bilseniz yani onun öleceğini bilseniz onu bırakmazsınız hal böyle olunca sokaklarda üçerli beşerli gruplar halinde bir birini son kez görecek olan insan kolonileri dolaşır...
yaşamın farkında olmamaktır. zira bilen bilir ki gördüğün son kişi, gördüğün son renk, tattığın son tat, kokladığın son koku da olabilir. herkes için geçerlidir. hayat ölümle iç içedir ama görmek istemeyiz, bilmek istemeyiz.
keşkelerle başlayan bi ton cümle kurmaya sebep olur.
rüyada bırakmak istemediğin birini bıraktığında ve o gittiğinde hissettiklerinle benzerdir. keşke izin vermeseydim gitmesine sarılsaydım son birkez dersin.
son kez gördüğünü bilmekten bir farkı yok.
Bir insanı son kez gördüğünü bilmemek, bilmekten iyidir.
vedalaşmak daha çok acıtır daha zorlaştırır işleri..böylesi daha makbuldur.
madem sondu bana neden seni varınca arayacağım dedin hala aklım almıyor...
Bilipte sarilamamaktan iyidir.
Son kez gördüğünü bilsen gitmesine nasıl izin verirsin ki..
Kötüdür. Daha önce başıma gelmiştir, üniversitede iken finaller için gidip gelicem diyerek babaanneme sıkı sıkı sarılmamıştım, tabiki de o son sarılış oldu.
Çok vahim bir gece dakkasının son saniyeleriydi. Usulca gördüm, hemen ardından dilimin tutulduğunu sandım fakat son bir gayretle dilimden " süveyda" kelimesi firar etmiş bulundu. 5 metre önümdeki iki bedenin surat ifadeleri karmaşık bir bütün oluşturdu.. Yalnızca hissettim.. Sonra hemen ardından anladım ki seni bundan sonra hiç göremeyeceğim.
hayatımın en mutlu anıymış bilmiyordum dersin sonradan...
Bazı vedaların bıçak kesiği gibi olması gerekir.
Son kez gördüğün yerin, son kez sarılışın, o son bakışın ömür boyu içini oyacak olması yerine hafızada son bir anı kalmaması için yeğdir.
off offff dedirtir. her gece döküyorum daha göz yaşı. dün aradım arama beni dedi. bu günde hattı degismis. en son 3 ay önce gòrdüm 10 dk. fallikti evet. onunla olmak mı daha fazla canımı yakıyordu onsuzluk mu. keske sarılaydım. ama canımı çok yakıyordu çooook.
2014 yılında yaşadığım olay,bir daha göremedim yüzünü,bilemedim son görüşümdü bu onu.
Oğlunu askere gönderen annelerin en iyi bildiği olay.