bir haftalığına telefonsuz gezmek

1 haftalığına diye başlayıp aylarca kullanmamıştım.mükemmeldir, kesinlikle tavsiye ederim, en başta kafan rahat oluyor arayan soran yok mis gibi.

insanı rahatlatan durumdur. Whatsapptan gelen salak salak mesajlar yok, snapchatte alldan gelen salak snapler yok, güzel bir durum.

Bunalım sebebi.
Arayanlar ulaşamaz. Fbı nerde olduğunu bulmakta zorlanır.
Tasmasız gezmeye benzetilebilir.

bkz: özgürlük

imkansız.

Denemek lazım. Yerine başka şeyler koyabiliyorsun.

dünden itibaren ilk günümü doldurduğum ve sanırım daha fazlası da dahil olmak üzere yapacağım eylem. teknolojiye savaş açtım bayanlar beyler. yalnız sadece acil durumlar için yanımda duruyor ve onun dışında kapalı tutuyorum. bakalım nereye kadar gidecek bu durum.

benim sık sık yaptığım ve yapmaktan keyif aldığım; çoğu kişi için -bilhassa da küçükler - ise imkansız olan iş.
ulaşılamamayı seviyorum. ciddi meseleler olmadığı takdirde kulağımı telefona götürmekten, insanların yüzlerini görmeden konuşmaktan hoşlanmıyorum ama ne yazık ki gerek aile gerek kız arkadaş bir haftadan fazla telefonsuz gezince sıkıntı yaratmaya başlıyorlar. halbuki kendileri de deneseler telefon denen şeyin ne denli fuzuli olduğunu anlayacaklar da neyse.

başlığa katkı olması açısından, bir araştırmaya göre çocuklar telefon ekranına bakmadan yalnızca 30 dakika dayanabiliyorlarmış:
http://www.welt.de/gesund...-ohne-Bildschirm-aus.html

(bk: bir haftalığına donsuz gezmek)

Bir 1 haftalığına donsuz gezmek değildir.

Bazen bilgisayarı ve telefonu kapatmak suretiyle yapmak istediğim şeydir. Sevdiklerime ulaşamam diye endişelendiğim için yapamıyorum. Ama 90'lardaki gibi bir ajandayı telefon defteri haline getirip, çok sevdiğim 2-3 kişinin numarasını yazıp evden arayabilirim. Ne iyi olur aslında.

Bazen sırf bir şeylerden uzaklaşıp kafa dinlemek ve kabuğuma çekilmek için bir süreliğine yapmak istiyorum ama alışkanlıklarımı bırakamıyorum. Herkes gibi.

çokta umrumda olmayan bir durumdur.