bugün

evet ben bu yazıyı klavyeyle yazdım o çıkan takur tukur seside adeta tuşlarına bastığım bir org yada bir piyanodan çıkmışcasına.....'eee sıçarım yazısına gece gece yetti lan '
isyanının dışa vurumudur.
ellerimi kullanarak değil. ayak parmaklarımı kullanarak yazdım.
çok ilginç bir durumdur. daha ilginç olarak yazanları vardır
(bkz: ben bu yazıyı ekran klavyesi ile yazdım)
(bkz: ben bu yazıyı sana yazmadım hemen üstüne alınma)
(bkz: ben bu yazıyı aslında yazmadım)
(bkz: ben bu yazıyı sivrisineğe yazdım)
(bkz: yeme bizi nuri)
(bkz: ben bu yazıyı sanal klavye ile yazdım)
(bkz: istese boğaziçini kazanırdı abisi)
(bkz: inanmam)
(bkz: ben bu yazıyı ekran klavyesinde yazdım)*
(bkz: ya neyle yazacaktım kıçımla mı)
(bkz: gül gül öldüm)
(bkz: harükalede bir buluş)
(bkz: çok ilginç)
(bkz: yok devenin beyzbol sopası)
(bkz: başlık sıçmak) (bkz: entry işemek)
(bkz: yay)
(bkz: ansızın farketmek)
(bkz: aferim)
(bkz: bir dahakine paintte çizerek dene)
(bkz: mal)
Artık herşey sanal olmuş, yalan olmuş, ne mektup yazan kalmış, ne de bir demet çiçek alıp gerçekten veren kalmış. herşey sanalda bir telefon sms'i olmuş, bir eposta olmuş, ne kalem kullanılır artık ne de hatayı düzeltecek silgi. tarihte kaldı o nostaljik fragmanlara özgü sevgiler, aşklar, masumane yalanlar, mahalle köşelerinde buluşmalar, faceden dürt, cepten mesaj at, birde mynet e posta hediye demet çiçek yolla bu kadar, yeni nesili anlayamıyorum..
(bkz: çok delikanlıyım)
klavye şaklabanları işbaşında. *
boşluk tuşun çalışmıyor haberin olsun, tuşu içeri çökerterek basmam gerekiyor, ayağını denk al, oyarım. bilgisayarcı da bilmiyorum buralarda, kalırız bir başımıza, toparlan!