bugün

mezar taşı.
(bkz: balbal show)
(bkz: serkan balbal)
(bkz: hal hal)
islamiyet'ten önce türk devletlerinde ölenlerin mezarına, hayattayken öldürdüğü kişi sayısı kadar dikilen taş heykeller.
türklerde ölen kahramanların mezarlarının baş tarafına dikilen mezar taşı,diğer bir anlamı ise;türklerde ölen kahramanların öldükleri insan sayısını temsil etmesi.
insan figürlü mezar taşlarıdır.
ilk örneklerine iskitlerde rastlanır.
"maşallah herkesin mezarında olur, senin balballar ağzında" gibi cümlelere malzeme olan ölü adam taşları. ve evet maalesef bazı insanlar ağızlarında balbal taşırlar(hemde kendi istekleriyle). burdan o insanlara seslenmeyi borç bilirim; "iğrençsiniz ibneler"*.
öldükten sonraki hayatta balbal halindeki düşmanın öldüren kişinin hizmetkarı olacağını düşünerek dikilen ufak heykellerdir. türklerde ahiret inancının var olduğunun göstergesidir. öss insanı olarak şunu söyleyeyim; sınavlarda çok çıkar ve yorumu hep ahiret inancıyla alakalı bir şıktır.
Adam öldürdüğü insan sayısının hesabını mı tutmuş vay anasını dedirten eski türk devletlerinde mezar taşı.
eski türklerde kişinin anılması için mezarının veya bazı kurganların etrafına dikilen taşa verilen isimdir.
orta asyadaki islamiyet öncesi kadim türk devletlerinde ölen savaşçının mezarına öldürdüğü kişi sayısı kadar dikilmiş olan heykel veya taş. o çağlarda yaşamış olan türklerin savaşçı yapısı, dini ve sosyal yaşantısı hakkında fikir vermesi açısından önemli.
eski türklerde işlenilen cinayetlerin ( şaka şaka ) sayısını akılda tutmak için yapılan uygulamada kullanılan taşlardır.
eski türklerde kişinin anılması için mezarının başına dikilen taş.
ellerindeki bardakta ne olduğunu merak ettiğim heykelcikler.
"Balbal" kelimesi Orhun Yazıtları'nda geçer. Yazıtların ilk bulunduğu tarihte balbal Terim'i yog/yuğ törenini idare eden bey olarak açıklanmış daha sonra yanlış olduğu anlaşılarak öldürülen düşmanın adına dikilen heykel olarak değiştirilmiştir. Ancak bu görüşünde yanlış olduğu anlaşıldı ve L.R. Kızlasov'un ispatladığı şekilde balbalların sanılanın aksine heykel değil ölen alpin hayatı boyu öldürdüğü düşmanların sayısını sembolize eden taşlardan ibaret olduğu anlaşıldı.
islamiyet öncesi Türk devletlerinde heykel sanatı olduğunun kanıtıdır.
Gördüm ve arttırıyorum sadece ölümden sonra yaşam olduğunu kanitladigini bilmek yetmez. Savaşta öldürülen düşmanların ruhlarının bu balballar içinde hapis olduğuna inanildigini ve öldükten sonra ölenlerin öldürene öbür dünyada hizmet etmek üzere yanında gidecegine de inanildigini hatirlatmak isterim.

iskitler e kadar giden bu uygulama akoyunlu ve Karakoyunlu Devletlerinde de devam etmiş ki Akkoyunlu devleti 1473 yılında Otlukbeli savaşı sonrasında yıkılma sürecine girmiş daha sonra safeviler devletince yıkılmış olduğu için çok uzun süre yaşamış bir inanç.
Put değil mezar taşı

Göktanrı inancına göre ölen kişinin ruhu içeride yaşamaya devam eder.
görsel
görsel

Ekteki eski Türk balbalı (heykel) elinde bir kadeh tutuyor. O kadehin adı “ant”tır.

Eskiden Türkler bir anlaşmayı mühürlemek için içki içerlerdi.

Hala “ant içmek” diye ya da antlaşmak(isteş) gibi ifadeler kullanırız.
Eski Türklerde anıtmezar olan (gbkz: Kurgan)ın başında bulunan mezartaşı görevini gören heykeller bütünü.
ilgili linkler:
1) https://onturk.wordpress.com/2016/06/22/balbal/
2) https://bilimdili.com/ark...sik-golde-balbal-bulundu/
3) https://tarihlisanat.com/...lar-gokturk-tas-anitlari/
Bildiğim kadarıyla Genellikle kişinin savaşlarda öldürdüğü düşmanlarının sayısınca mezarına dikilmiş bur tür kaba yontu heykeldir denebilir. Malzemesi taş bazen de ahşaptan idi ve mezar sahibinin başarılarını göstermesinin yanında o öldürülmüş düşmanların ruhuna sahip olma gibi bir anlama da geliyor olabilir..