babayla tartışmak

sonuçta ya baba kazanır ya da baba kazanır (odadan kovulursunuz)...

görsel
Bu çorabı giydiğim için tartıştık. Neymiş bu çorapla siyasette kimse beni ciddiye almazmış..
Bence gayet hayatın içinden halkla iç içe bir çorap. Dağ,orman, bulutlar, bisiklet vs..
Sanane kardeşim benim çorabımdan ya sinirlendim..

babanızla ne kadar tartışsanizda ileride degerini daha iyi anlıyorsunuz sizin iyiliginizi düşünen her zaman mutlu olmanızı isteyen size sadece babalık degil yeri geldiğinde abilik yeri geldiğinde arkadaşlık yapan biridir baba...

alıştığım için normal geliyor artık. umursamayın boşverin.

Bazen özlenir, aranır.
Tartışmak bile güzel olabilir mi, neden olmasın?

mecbur kalınmadıkça yapılmaması gereken terbiyesizliktir.

bir skici asla babasına karşı gelmez.

babaların sıkıştığında "ben senin yaşında falanca yapıyordum, filanca zor şartlardaydım" jokerini kullandığı tartışmalar bütünüdür.

benimki bu sene olayı yaşıma senkronize edip şeye geçti mesela, "ben senin yaşındayken sen doğmuştun".

şimdi tutup, devir / evlenme yaşı oranından bahsetsem bu kez "utanmadan cevap veriyorsun" jokerini kullanacak.

neyse, gerek yok tartışmayın.

benim için her seferinde kimin sikinden düştüğünü unutma adlı olay.

Haklı da olsam ona göre haksızım. Sonra pişman oluyor o ayrı.

vur geç ağzna ne uğraşıyorsun ya.

Bana hep "sen benim ne demek istediğimi ben ölünce anlarsın" diyor.

sonucunda siz haklı çıktığınızda, yani bu kanıtlandığında, genellikle babaların, canım yavrum meğer sen haklıymışsın gibi söylemlere otoriterliğinden dolayı pek girmediği durum. swh. yani babalık bence garip bir hissiyat ya. tatmadım bilmiyorum ama, ne olursa olsun öğretici olmalıyım, örnek olmalıyım, gösterici ben olmalıyım hissiyatını kaybetmek istemiyorlar. ve bu konularda en önemlisi saygıyı bozmadan tartışabilmek sanırım. annem hep der mesela, yavrum babana asla karşı gelme. biz babanla kavga eder didişir didişir barışırız. ama baba oğul ilişkisi bir soğursa, geri dönüşü o kadar kolay olmayabilir, sakın ha yavrum demişti. ne zaman babamla tartışacak bir konu olacak olsa annemin bu sözünü hatırlamaya çalışırım. son olarak babalar candır. anne iç güdüsü meşhur ise, baba iç güdüsü diye bir şey de öyle veya böyle var kesinlikle.

Geçen yine sövüyor, baba dedim bunları söyleyeceğine dövseydin daha iyi dedim.
Bir dövdü, keşke sövseymiş. Dayak daha kötü birşey.

ozledigim bir tartismadir.

iki tarafında birbirine bağırması ile sonuçlanacak eylemdir. Konu ne olursa olsun tartışma uzadıkça sonu evden konuşmaya kadar gidebilir. Olaylara evladın altan alıcak orta yolu bulacak şekilde halletmeye çalışmalıdır. Ileri de evladın olunca daha iyi anlayacağımızı söylerler. Babayı kaybedildiğide o tartışma akla gelindiğinde keşkeler geçe bilir. Asla bir anne ile tartışmaya benzemez.

Kalbi acıtır. ikimizde de cinli siniri ve cinli inadı olduğundan tabi o benden bir level üstte bu konuda. Biliyorsun yani o barışmayacak, 5 yıl bıraksan öylr gidecek. 50 yaşında herif trip de atıyor bir de. Sofraya tabak koymamalar, odanı temizle diye böğürüp gitmeler, cevap verirsen kitap fırlatmalar falan. Düşünüyorum biz küsken bu ölüp gitse ömür boyu pişman olurum, geri dayanamayıp barışıyorum iki sırnaşınca zaten hafiften yumuşuyor bana karşı. Ama sadece bana. Yılların tecrübesiyle anladım. Annemi 10 sene görmesem, onunla konuşmasam olur da, babam olmaz. Babam içli adam, derin adam yani. Ona bu yapılmaz.

tam kavga etme yaşlarında (takribi 16 ve sonrası) evden ayrılmışsanız ve otogarda babanız ağlamışsa pek vuku bulmaz, bulursa da tatlıya bağlanır.

şuan olsa da tartışsak , diye iç geçirdiğim.

Sonunda siktir lan yenilendir.

ileride içe batandır.

Dünyanın en zor şeyidir.
Sakin olursun sakince anlatırsın uzlaşmaya çalışırsın anlamaz bazen susmayı tercih edersin onu da kabul etmez bazen dayanamaz telafisi olmayan laflar söylersin üzülürsün ama çok zorlamıştır yine de bir şekilde kıyamazsın sonra bu tartışmalar sürekli olmaya başladıgın da artık gücün kalmaz tüm hayatını etkiler hep bir mutsuz olursun 30 yaşına gelmiş olsan da sürekli hayatına müdahale edilmesi artık çekilmez olur bir süre istedigi gibi davranmaya çalışırsın ulan adam yine de begenmez sikerim böyle işi dersin evden çıkmaya karar verirsin bu sefer de göndermez.
ikinizin arasında ki tatsızlık anneyi üzer bu sefer tüm aile kopuk olur hep bir gerginlik olur tartışmamak içinde sen yaşamaktan vazgeçersin.

sık sık yaşadığımız ve kolun kırılıp, yeninde içinde kaldığı durumdur. kavga etme sebeplerimiz genellikle aynıdır. aynı şeyleri söyler durmadan. ilkokulda başladı \"şu ansikolopetileri * okuyun onlarda bilgi vardır\" diye. üniversite bitti iş hayatı başladı üzerinden 10 sene geçti hala odaya girdiğinde durup durup söyler kelimesine dokunmadan.. ayrıca, mesela eve bir meyve alınır o meyveyi yerken babam mutfağa girerse şu sözler dökülür dilinden. \"o kadar meyve alıyorum yemiyorsunuz...\" iç ses -baba siktirtme tahtanı biz ne yapıyoruz aq- bu minvalde devam edince benim 3 harfliler tepede tabi `: sonrasında dış ses yüksek sesle ben ne yapıyorum şu an, * yoktur bizde öyle \"babacım kusura bakma\" veya \"evladım kusura bakma\" bir müddet konuşulmaz sonra sohbet arasında bir şey sorar cevaplarım sonra devam ederiz. kısır bir döngü şeklinde devam eder.

edit: imla

daha çok anne aracılığıyla yapılan eylem.

daha bugün yaşadığım durum. gitmiş bana sormadan işyerindeki iftar organizasyonuna ismimi yazdırmış amk.

3 aydır ağız tadıyla yapamadığım eylem. bayramdan sonra acısını almak lazım.özlenince tabi.