bugün

Instagramda dolaşırken aşık olduğun kişinin sevgilisiyle fotoğrafına pat diye denk gelmek. Sevgilisi varmış umutlar boşuna falan filan yani.

Az önce bir tivit okudum bir çocuk yaşamış bunu vallaxi kendim yaşamış gibi üzüldüm.
2 günlük Hafta sonlarında rahat edebilmek adına 5 günlük hafta içini köpek gibi çalışarak feda etmeyi normal bulmak. Yadırgamamak.

Nasıl bi alışveriş bu amk?

50 lira yatıdığınız Bi işin 20 liralık kazanç sağlaması gibi.

Hayat çok garip.
odada asla arı olmamasına rağmen daha önce arı tarafından sokulduğum o odada beynimin bana arı sesleri varmış gibi oyunlar oynaması, gerekmedikçe o odaya girmiyorum.
Uzun yıllardır bulunduğun yere kendini ait hissetmemek.
alakasız zamanlarda akla gelen komiklikler, aniden gelen insanlarla alay etme isteği.
Vakit hızla giderken o vakte sığdırılan onca utanç anılar gözde canlanırken bir "Allah'ım!" nidası atmak.
aniden neden olunan "hassiktir naptım lan ben?" hissi.

yeni bir şirkette işe başladım yakın zamanda, daha ilk gün, beni işe alan iK müdürü adam ve yardımcısı kadın, yemek saati geldiğinde denk geldik, "gel bizle ye" dediler, tamam dedim. aldık yemekleri filan, masaya geçtik... ulan artık taktik mi yaptılar, kumpasa mı getirdiler anlamadım ama, iK müdürü abi baya relaks muhabbet ediyor filan... laf döndü dolaştı, covid19'a geldi. ik müdürü olan adam, "sizde yakalanan oldu mu ailede?" dedi. verdiğim cevaba bak aq: "yok allah'a şükür xxxx bey, ilk günden bugüne henüz kestaneyi çizdirmiş değiliz."

yardımcısı kızcağız, başını önüne eğdi. ik müdürü abi ne yapacağını bilemedi, gülmekle gülememek arasında kaldı, şaşırdı. ben de o an "hassiktir ne dedim lan ben?" diye gülümsemekle, o yar..ak gibi surat ifadesi vardır ya, öyle baktım adama, kıza... sonra derin bir sessizlik oldu. uzun süre kimse konuşmadan yemeğimizi yedik.

meraklısına: henüz kovulmadım, adamla aram da iyi ama bir daha böyle mallıklar yapmam.
"Bunu şu an neden yapıyorum, böyle olmasını gerçekten istiyor muyum?"
Sinirlendikten sonra gelen anlatamıyorum değişik bir his var. Hah o.