bugün

Anksiyetenin ergenlikle ilgisi yoktur. Ergenliginde bunlardan medet umarak ilgi çekmeye çalışmış kişilerin elbette anlaması beklenemez. Ama açıp okuyabilir en azından ne olduğunu. Öncelikle bu değerlendirmede bulunan kişilerin sığlığını ve ergenliğini atlatabilmesini umuyorum.

Anksiyete nöbetini nefes egzersizleri yaparak, kendinize anksiyete nöbetinde olduğunuzu, daha öncekiler gibi geçeceğini telkin ederek atlatabilirsiniz. Size iyi gelen bir şeyler keşfettiyseniz -bir müzik albümü, bir kısa film vb.- nöbet geldiğinde bunları açıp uzaklaşmaya çalışabilirsiniz.

Uzun vadede ise sürekli uğraşılar bulup sizi huzursuz eden şeylerden ne pahasına olursa olsun uzaklaşmalısınız. Anksiyetenin kaynağını bulup o kaynağı yok etmeye çalışmalısınız.
bol bol 1a.
Spor yapın abi. Bak benim gibi psikopatı bile ilk günden yola getirdi.
xanax, stilizan ve paxil üçlü combosudur arkadaş! yok beynimle yenebilirim falan zırvalıkları yok bu işte, beynini ikna edemiyorsun sorun bu zaten. ilaca hayır kendim yeneceğim diyor gün içerisinde en ufak olumsuzlukta ataklar geçiriyorsun. bilime güvenin, boşuna psikiyatrlar yok. ek olarak nefes eğzersizleri, yürüyüş, kafayı meşgul edecek hobiler tedavi sürecini hızlandırır, kesin bilgi.
Hobilerinizi yapin korku ve endiseye neden olan seyleri yok edin etrafinizda barindirmayin.
Sizi rahatsız eden herşeyden kaçının.
ilaçsız aştığım bir hastalıktır ilk önce aksiyete. yani ilaçsız aşamıyorsun diyenlere bir uyarıda bulunayım.

kendimi sürekli delice telkin ederek ''ben iyiyim'' diyerek başlıyor. ilaçla bir yıl veya 6 ay arası tedavi var.

ilaç merkezi sinir sitemini uyararak gevşemeyi sağlıyor, bir gün unutsan bittin o tedirginlikten.

hastayı hasta eden kendisidir, olumsuz düşünceler, olumsuz duyguları oluşturur.

kendinizi çok çok yorarsanız endişe ve karamsarlık hissinin ne kadar azaldığını göreceksiniz.

ne kadar zor olsa da uyku ve yemek düzeni kurmaya çalışın.

dahası dışarı çıkın sürekli insanlarla konuşun, yakınlarınıza durumu anlatın sizi anlasınlar.

en iyi bu şekilde olur bunlar.
iyi ve sizi SEVEN bir insanla dostluk şart.
Uzun yuruyusler ve rezene cayi.
spor yapmak.

o kadar fena durumdayım ki koşuyorum, tırmanışa gidiyorum, bisiklet sürüyorum, yüzüyorum, kışın snowboard yapıyorum.

neyse ki maddi durumum iyi, zorluk çekmeden istediğime ulaşabiliyorum.

bunları da yapamıyor olsam nasıl dayanacağımı bilemiyorum.
Arkadaşlar bence şehirde yaşıyorsanız parklara bahçelere gidin anksiyetenin verdiği rahatsızlıkları en azından bir nebze de olsa azaltacaktır. Tabiatın içinizdeki gerginliği ve deprem halinizi bir nebze olsa düzeltir ve sizi dengeler istanbul'da oturuyorsanız Yıldız parkına, Hidiv Kasrına ve Fenerbahçe parkına gidin.
su içmek.
efexor 75 mg.
Anzyl 10 mg.
dövüş sporu. gidin bir güreş kursuna vung-chun'a falan yazılın. fitnes değil gidip yalnız başınıza ağırlık kaldırmak değil dövüs sporu kursu diyorum. gidin teknikler falan çalışa çalışa insanlara kaynayıp karışacaksınız.
Antidepresan değildir.
Seri eksilemek.
Seri eksilemek.
olaylar üzerinde sandığınız kadar etkiniz olmadığını; hatta hiçbir etkiniz olmadığını fark etmek. olacak olanı değiştiremezsiniz. belli bir ölüm saatimiz var ve bunun önüne geçmek imkansız. ölüm korkusu yenildikten sonra, geri kalan çoğu korku otomatik olarak elenir.
nörolojik çalışamaların anksiyeteyi %65 oranında düşürdüğünü iddia ettiği müzik:

https://m.youtube.com/wat...outu.be&v=UfcAVejslrU
Mekan degistirmek, cevre degistirmek gibi farkliliklar iyi gelebilir.
Her birini denemek gerekli.
Bir psikiyatr olarak ilaç haricinde önerebileceğim tek eylem düzenli meditasyon yapıp zihni kötü düşüncelerden arındırmak.
Gamsız olmak.
Böyle diyince ne kolay oldu tabii.
alışveriş.