bugün

izmir'e otobüs bileti alıp Ankara'dan kurtulmak.
Esenboğa havalimanı na gidip uçağa binerek istanbul a gelmek.
havasına, suyuna, taşına, toprağına sövmek.
anıtkabire gidip oradan otogara transit geçip istanbula dönmektir. atamın hatıraları ve başkent olması dışında herhangi bir yaşanabilirliği yok şehrin.

ankaralı dostlar kusura bakmasınlar yıllarca gidip geldim ankaraya. bazen 2 gün kaldım bazen 1 hafta kaldım bir iki kere 15 gün kaldım. ne gezilebilecek bir yer var ne insanı ferahlatan kaçabileceğin bir sahil vs var. üniversiteleri de çıkartsalar ankaradan bildiğin memuristana döner. orada doğmuş büyümüş mühendis arkadaş dedi sıkıldın sen seni bugün gezdireyim çok beğeneceksin. götürdüğü yer bizim istanbuldaki bağcılar gibi bir yerdi modifiye edilmiş tofaşlar drift falan atıyor cadde ortasında..
bütün gün demetevler'de gezmek.
gizem'i aramak.
(bkz: 31 çekmek)
anıtkabir'e gitmek
teras bar'da bira içmek.

yook ağlamıyorum gözüme behzat ç kaçtı da...