bugün

isyankar ve yaratıcı(!) ilkokul çocuklarının taleplerini bildirme şarkılarıdır.
o dönemden sonra not görme konusunda bi daha hiç o kadar istekli olunmamıştır..
inekleri tenzih ederekten;
akdeniz karadeniz transcriptleri isteriz..
çocuklar: Akdeniizz karadeenizz karnelerii isterizz,
Karneleri vermezseeniiz bi daha okula gelmeyizz*
öğretmen: çok da zkmdeydi..
tıfıl, mini mini bir cocukken karne heyecanıyla soylenegelen manasız soz obekleri...ayrıyetten hey gidi gunler hey yaslandık dedirten baslık..
ilkokulda karneleri iyi olup akşam ewe gittiklerinde fırça yemeyeceğiinden emin olan öğrencilerin karnelerin geç kalması üzerine basbas avazları çıktığı kadar bağirdikları cümle...
ilkokul yıllarında karne günü geldiği vakit sınıfın tüm öğrencilerinin ayağa kalkarak elinde karneler ile gelen öğretmeni karşılama merasimidir. çok eskilerde kalmıştır, artık karne günü çocuklar internet cafede oyun oynarken veliler gidip okula karneleri alıyorlardır.
"karnemizi vermezseniz,
biz de okuldan gitmeyiz"
şeklinde devam eden, kafiyeli çocuk şarkısı.
aslında çocuklar karnelerindenki kırıkları görmeye çok ta meraklı değillerdir. onlar için önemli olan tatildir.
biz çocukken de eğer vermezseniz müdürün bıyığını keseriz diye söylerdik.
müdür bıyıksızsa ne olurdu onu da bilemicem.
genellikle karnesi iyi olan öğrencilerin söylediği söz. bu öğrenciler bilgilerini göstermek için coğrafyadan da örnek veriyorlar.
orta okulun son sınıfına kadar usenmeden her donem yaptıgımız lanet olsun ne kadar salakmışız dediğim olay.
(bkz: şirin öğrenci replikleri)
kabız bir hayalgücü ürünü.varlığını nesilden nesile nasıl sürdürüyor anlayabilmiş değilim.bunu anlayamayan bununda nesilden nesile nasıl geçtiğini anlayamamıştır.
(bkz: altta kalanın canı çıksın)
(bkz: yendik şişirdik dolma da yaptık pişirdik)
çocukken insanın saf salak olduğunun bir göstergesi.
e be çocuğum sakin ol di mi?? alcaksın işte karneni, ne var sanki??
tabii büyüyünce eser kalmıyor o günlerdeki neşeden, o günlerdeki saflıktan...
pek yaratici ilkokul repligi. nerden aklima geldi kimbilir.
bu cuma söyleyeceğimiz laflar.
ilkokulluyum ben.
bu cuma söyleyemeyeceğim laf.
anaokulluyum ben konuşamıyorum ama yazıyorum.
evet, bir zamanlar öyleydi.
küçükken de aynı şeyi düşünüyordum, şimdi başlığı görünce de aynı şeyi sorguluyorum:

biz bunu neşe içinde söylerken, dersleri bariz kötü olanlar ne düşünüyorlar acaba o anda?

- akdeaaaniz, karadeaanizz, karneleri isteaarizzz
+ akdeenizz, kaaaarne, isterizzz. oleayaya
- lan sen gerizekalı mısın oğlum? beden hariç hepsi zayıf gelcek la senin karne!?
+ heaaa. doğru la hafız o da var.
Çocukken öğrenilen ilk demokratik hak talebi.

Eğer iktidar karneyi vermekte diretirse sınıfın anarşik arka sıralarından yükselen;
Ak balık kara balık biz karnemizi alamadık!
Sloganıyla protesto gezivari bir direnişe kadar gidebilir.
tembel öğrenciler ise "akdeniz, ege karnemizi verme" diye slogan atardı.
günün anlam ve önemini belirten istek rica, temenni, tehdit, gereğini yaptırma sloganı.

bugün öğretmene hep bir ağızdan bağırdık. korkudan hemen verdi. belalıyız.
eğlenceli bir ilkokul sloganı.