bugün

eğlenceli bir ilkokul sloganı.
günün anlam ve önemini belirten istek rica, temenni, tehdit, gereğini yaptırma sloganı.

bugün öğretmene hep bir ağızdan bağırdık. korkudan hemen verdi. belalıyız.
tembel öğrenciler ise "akdeniz, ege karnemizi verme" diye slogan atardı.
Çocukken öğrenilen ilk demokratik hak talebi.

Eğer iktidar karneyi vermekte diretirse sınıfın anarşik arka sıralarından yükselen;
Ak balık kara balık biz karnemizi alamadık!
Sloganıyla protesto gezivari bir direnişe kadar gidebilir.
küçükken de aynı şeyi düşünüyordum, şimdi başlığı görünce de aynı şeyi sorguluyorum:

biz bunu neşe içinde söylerken, dersleri bariz kötü olanlar ne düşünüyorlar acaba o anda?

- akdeaaaniz, karadeaanizz, karneleri isteaarizzz
+ akdeenizz, kaaaarne, isterizzz. oleayaya
- lan sen gerizekalı mısın oğlum? beden hariç hepsi zayıf gelcek la senin karne!?
+ heaaa. doğru la hafız o da var.
evet, bir zamanlar öyleydi.
bu cuma söyleyemeyeceğim laf.
anaokulluyum ben konuşamıyorum ama yazıyorum.
bu cuma söyleyeceğimiz laflar.
ilkokulluyum ben.
pek yaratici ilkokul repligi. nerden aklima geldi kimbilir.
çocukken insanın saf salak olduğunun bir göstergesi.
e be çocuğum sakin ol di mi?? alcaksın işte karneni, ne var sanki??
tabii büyüyünce eser kalmıyor o günlerdeki neşeden, o günlerdeki saflıktan...
(bkz: yendik şişirdik dolma da yaptık pişirdik)
kabız bir hayalgücü ürünü.varlığını nesilden nesile nasıl sürdürüyor anlayabilmiş değilim.bunu anlayamayan bununda nesilden nesile nasıl geçtiğini anlayamamıştır.
(bkz: altta kalanın canı çıksın)
(bkz: şirin öğrenci replikleri)
orta okulun son sınıfına kadar usenmeden her donem yaptıgımız lanet olsun ne kadar salakmışız dediğim olay.
genellikle karnesi iyi olan öğrencilerin söylediği söz. bu öğrenciler bilgilerini göstermek için coğrafyadan da örnek veriyorlar.
biz çocukken de eğer vermezseniz müdürün bıyığını keseriz diye söylerdik.
müdür bıyıksızsa ne olurdu onu da bilemicem.
"karnemizi vermezseniz,
biz de okuldan gitmeyiz"
şeklinde devam eden, kafiyeli çocuk şarkısı.
aslında çocuklar karnelerindenki kırıkları görmeye çok ta meraklı değillerdir. onlar için önemli olan tatildir.
ilkokul yıllarında karne günü geldiği vakit sınıfın tüm öğrencilerinin ayağa kalkarak elinde karneler ile gelen öğretmeni karşılama merasimidir. çok eskilerde kalmıştır, artık karne günü çocuklar internet cafede oyun oynarken veliler gidip okula karneleri alıyorlardır.
ilkokulda karneleri iyi olup akşam ewe gittiklerinde fırça yemeyeceğiinden emin olan öğrencilerin karnelerin geç kalması üzerine basbas avazları çıktığı kadar bağirdikları cümle...
tıfıl, mini mini bir cocukken karne heyecanıyla soylenegelen manasız soz obekleri...ayrıyetten hey gidi gunler hey yaslandık dedirten baslık..
çocuklar: Akdeniizz karadeenizz karnelerii isterizz,
Karneleri vermezseeniiz bi daha okula gelmeyizz*
öğretmen: çok da zkmdeydi..
isyankar ve yaratıcı(!) ilkokul çocuklarının taleplerini bildirme şarkılarıdır.
o dönemden sonra not görme konusunda bi daha hiç o kadar istekli olunmamıştır..
inekleri tenzih ederekten;
akdeniz karadeniz transcriptleri isteriz..