aclik kursun gibi

`açlık kurşun gibi
`
üç öğün biftek tüttü burnumda
açlık kurşun gibi omuzuma girdi
şiir ekmek oldu yedim su oldu içtim
sesimi beyoğlu'nda duyurdum
açlık diye bir şey olmasaydı
kimbilir ne kadar rahat uyurdum

ben bu şehirde doğacak
ben bu şehirde yaşayacak
ben bu şehirde sürünecek adam değildim
biliyordum bu şehir bana dardı
biliyordum bu şehirde bir yığın
insan şeklinde hayvan vardı

işte bu yüzden şair olmuştum ben
bir yıldız gibiydi ellerimde mutluluk
bir yıldız gibi ellerimden kayan
arabalar daha önce vardı beyoğluna
ben daha sonra yayan

üç öğün biftek tüttü burnumda
açlık kurşun gibi omuzuma girdi
yediğim bir parça ekmek
içtiğim bir bardak suydu
insanlar yalnızlığımın düşmanı
çaresizliğimin en büyük korkusuydu.

hüseyin avni dede - acıya kurşun geçmez