hayata dair iç burkan detaylar

okul tatil olmuş, izmir'den istanbul'a döneceksinizdir. son akşam "ya şimdi gidip kim atm'den para çekecek, yarın sabah gider ayak çekerim." dersiniz. ertesi sabah evden çıkarsınız, bankaya gidersiniz, kartı atm'ye sokarsınız.

bakiye 0.00 tl

şok olursunuz. "olm on lira vardı lan, yolda lazım olcak deyu bırakmıştım." dersiniz. o kadar düşünmenize rağmen parayı nereye harcadığınızı bulamazsınız. sonra pamukkale'nin servisi gelir. izmir otogarına gider iken aklınıza dank eder. "vay abura koyim. olm para okul kartındaydı yea. tıı allah cezamı versin. beş parasız kaldım yollarda iyi mi?" diye kendinize bi güzel söversiniz. daha sonra aklınıza bi fikir gelir. yanınızda olan kartta beş lira mevcuttur. iş bankası'nın o lanet atm'leri beş lira vermediği için o parayı bi dükkanda karttan çektirip parayı elden almaktan başka çareniz yoktur. haldır haldır kart geçen bi dükkan aramaya başlarsınız. bi iki derken bi dükkan bulursunuz:

+ usta kart geçiyo mu?

- geçiyo.

+ ya usta parasız kaldım da sen karttan parayı çeksen de bana elden versen, olma mı?

- yok koçum olmaz.

+ (iç ses) senin ben ananı avradını...

kıssadan hisse, siz siz olun, paranızı akşamdan çekin.