bugün

kocam değil mi döver de sever de

bağımlı kadıncıkların / kızcıkların söylemidir.
sonra ünzile gelir akıllara.

söylenecek laf çoktur, boldur. kadın, kadıncık; kız, kızcık iken doğaldır.

kadınların kişilik sahibi olmasına karşıdır bu toplumun bazı kısımları. çocuklarını ezerler, beyinlerini örterler örümcek ağlarıyla. adeta diri diri gömerler onları çok sevdikleri ırkın cahiliye dönemindeki gibi.

aşırı bir baskı altında bünye ne yapacağını, neye sarılacağını bilemez. bu durumda herhangi bir baskı unsurunu kendi "var edeni" sayar kadıncık. köpek gibi, yaradanı sanar erkeğini. onun vurması ona cezadır, onun sevmesi* ona hediyedir.

ardından çoğaltır tanrılaşan erkek, kendisine zarureten biat etmiş kadıncık sayısını. 3-4. kul sayısında sınır yoktur aslında ama, pratikte yönetebilecek kadın sayısında vardır. malum, kadri mutlak değildir erkek, olsa olsa kadri 3 5 kadına yeter.

yavrularım benim. mezarlarınıza tüküreceğim.
(son cümle alıntıdır)

(görülen luzum üzerine: kadını hor görmek değil, erkeği ve bazı kısımları hor görmek mevcuttur. feministler, saldırmayın, size kızamam)