butun hayatin senaryo cikmasi

the truman show gibi.

bir gün bir bakıyorsun;

ne okulun okul,
ne evin ev,
ne arkadaşın arkadaş,
ne sevgilin sevgili...

hatta annen bile aslında annen değil.

o ana kadar seni üzen herkes sıraya geçmiş açıklama yapıyor.
misal eski sevgilin; senin ağzına sıçtım ama rol öyleydi..
mesela eski dostun; seni orda yüz üstü bıraktım ama senaryo öyleydi.. ben dedim aslında yazık buna diye ama reytingler düşmüş naparsın. sen ağladın harab ettin kendini program eski yerine geldi. bak sana kıyak geçtik sonra. hemen yeni bir sevgili buldun. iyi tarafından bak abi olaya, dost da neymiş...
ya da annen; zaten sen benden daha zekisin..anlamalıydın aslında benden olamayacağını..

falan diyor. sende sessiz sedasız dinliyorsun onları. suçlasan kimi suçlayacaksın.. sineye çekilecek gibi de değil. düşüncesi bile korkutur resmen.