ben bu şiiri sana yazdım

duvar bu duvar
kıyamet bekçisi elleri kaçıran duvar
eskitir gözlerini kaç defa valizlere sığınak
E.B.
başkasın sen şokun sertliğinde başkasın diyorum ya
yaslanmak ağzına burnuna kuvvetlice
keser korkuyorum batıcak boynuma
bir etek giysem ruhuma acısı öyle geçer
öyle geçer de üzülürüm üzülürüm haline
deste deste döktüğün gözyaşını duvar diplerinde
duvar diplerinde biten otlara döktüğünden korkarım
E.B.
az değil ne okumak ne yaşamak
okurken surdan duvar yazarken hüzünden
içeri girişler muhafız kapanı
Nicomedia ya da istanbul bu alevi tutan
defterimiz beraber dürülmüş duvarın arkasında
kalabalık bir tarafta ben bir tarafta sen -yıkılmayacak özlemin
duvara karşı en azından sosyalist bir aşk veya devrimci bir kalp
E.B.
kimse silmez atlayıp da bu andı
arkasında sen varsın hem adın da Berlin değil
yıkılmazsın bu zaman kalkanında
çok nadir artık bendeki bu duvar
öpsem izi kalır anca yatsıya yatasıya
E.B.
dünyadaki herkes için herhangi biri
ama benim için her duvara bedelsin demek de zor değil
seksen iki santim uzun ince otsuz tarafından
ruhsuz duvarımsın ruhsuz duvarımsın...