mutluluk

Başkalarının mutluluğuyla mutluluk buldum hep, kiskanclik hic bir zaman gonlumun bir tarafinda yer etmedi şükür.Ne bileyim yırtık çoraplarımı saklamaya çalışırken altınlarını gösteren yengem,bulaşıkları sen yıka ben sevdiğimle buluşacağım diyen ablam,hayatı boyunca sevgi görmediğimi bile bile nasıl güzel sevildiğini anlatan arkadaşım,ben alın terimle bir şeyleri yapmaya çalışırken emek harcamadan torpille önüme geçen tanıdıklarım..Hiç birini kıskanmadım, hepsinin mutluluğu kendi mutluluğum olsaydı bu kadar sevindirmezdi beni. Ben yaradana güvendim, herkes kendi kalbinin ekmeğini yermiş. Belki bir şeylere sahip değilim ama bir şeylerin yokluğu beni mutsuz etmiyor. Hem her şeyin sahibine her an elimi açabiliyorken, her şeye sahip değil miyim ? O şahit üzülmüyorum, kıskanmıyorum da onlar adına mutluyum.