gerçekten iyi bir insan mıyım

her gün kendime sorduğum soru.

genelde insanlar kendini iyi olarak görür. hem dün sabah dilenciye 5 lira para attı. aa, eniştesinin küçük kardeşinin 3. çocuğu olduğunda çeyrek taktı geçen hafta, bir görseniz çocuk ne kadar güzel. "onlar da bizim oğlanın düğününde bir şeyler yapar artık" demeseydi keşke, duydu galiba enişte.

iyi olmak için çabaladığın zaman, samimiyet düşüyor gibi geliyor bana. iyi olmaya bu yüzden çaba göstermiyorum. aklımdan sürekli iyi olayım düşüncesi geçince sanki iyiliğim yapaylaşacak gibi geliyor. kimi insan iyilik kovalıyor ve bunu gördüğümde büyük oranda çıkar da görüyorum. çıkara yapılan iyiliği gördükçe nefretim artıyor. insanlardan uzaklaşmam bundan ötürüdür.