sözlükte yazmak

kavga kargaşa içinde hezeyanları dile getirmektir kimisi için. sen pöykürür, haykırır, ağlar durursun. dertleşeceğin kimse yoktur hani. rahatça konuşabileceğin, dilini döndürebildiğin yegane insan yoktur. sözlüğe gir o zaman. bir topluluğun karşısına çıkmışsın gibi yaz, dök içini. san ki herkes dinliyor seni. bil ki kimse duymuyor seni. görmezden gel bildiğini ve rahatla. sözlükte yaz, sızlan, fikirlerini paylaş. bırak insanlar kaosa sürüklensin. sen yüksel bulutlara. şarkını söyle. çok ciddi konular var çoook. ama bir o kadar da ciddiyetsizlik var. yasemin mori'nin dediği gibi..:birileri var birileri var birileri yine sarhooooş. birileri yaz, birileri kış, birileri - önce. birileri bize apaçık, birileri pişman, birileri bize çok acı, birileri çok acı, birileri bize çok acı getirdileeeer! birileri farkında, birileri fark etmedi. birileri sağ, birileri sol, birileri fark etmedi, o da bunu görmedi, bu da sana hiç yetmedi!...

sözlükte yazmaktan güzel bir şey varsa o da yağmurlu bir havada pencere kenarında sözlükte yazmaktır.

yağmurlu bir havada pencere kenarında sözlükte yazmaktan güzel bir şey varsa, o da yağmurlu bir havada pencere kenarında sıcacık kahveni yudumlarken sözlükte yazmaktır.

stres atmaya yardımcı olan,hem gülmeyi hem eğlenmeyi hem öğrenmeyi sağlayan yararlı eylem.

''yazıyo musun bunları sözlüğe'',diye soruyorum..

''ne yazıcam oralarda ya,''diyo..

aşağıladığından diil ama..

''çok güzel şeyler oluyo orda bazen,''diyo..

''işe girince çaktırmadan bakar,yararlanırım..''

gireceği iş reklamcılık..

hala tam kavrayamadığım durum. burada yazan birçok kişi için bu bir tutku halini almış ama ben bir türlü benimseyemiyorum. dahası yazacak bir şey de yokmuş gibi geliyor. sonradan gelip kendini saçma şirinliklerle sevdirmeye çalışan, gruba girmeye çalışan salak kızlar gibi hissediyorum kendimi. olmayacak sanırım...

hava gibi, su gibidir sözlükte yazmak. sanal dünya'nın ivmesi devam ederse; 5 yıl sonra herkes kendi köşesinden yazar, 10 yıl sonra herkes kendi televizyon'undan programını yapar.

Bir ortamda söylenince havalı bir şey gibi duran, halbuki oturduğun yerden kıç ağrıtma işidir.

çoğu kez sadece içini dökmek içindir. ne hakkında yazarsan yaz, yazmak rahatlatr.
bazen kendin olursun, bazen bir başkası...
sadece içinden geldiği gibi. kimse seni yargılamaz.

belki biraz fazla duygusal oldu ama yazmak büyülü bir şey.

ferahlatır. bir nevi iç dökmedir.

egoyu tatmin eder, görüşlerine değer verildiğini hissettirir, oh be dedirtir.

çok aptalca bir şeydir.

şahsi kanaatim tarih yazmaktır. yani geleceğe saati saatine kayıt bırakmaktır. ayrıca yok olma olasılığı yüksek olan kitabi bilgileri de ölümsüzleştirmektir. doğru yapıldığında çok büyük bir iştir sözlükte yazmak. mod: çok ciddiyim beyler.

sizi avareliğe sürüklediğini bilseniz de bir kere alıştınız mı kopamazsınız. gaetedeki köşe yazarları işlerine bu kadar bağlı değllerdir muhtemelen.

kitap okumayı,
günlük yazmayı,
sevdiceğe mektup yazmayı bırakan über neslin,
hepsini bir arada yapabildiği eylemdır.
sözlükte okur,
sözlüğü günlük gibi kullanır,
ben bu yazıyı sana yazdım diye klavyeyi ağlatır...
böyleyken böyle.

bazıları için ömrünü anlamsız bir işte çalışarak ziyan etmek olarak da görülen mukaddes bir vazifedir.

Sözlük hem yazmak hem okumak için çok faydalıdır diye düşünüyorum ama keşke hakaret etmeden birileri derdini anlatabilse.

Fazla arkadaşı olmayan kişi eylemi. Günün birinde arkadaşın olursa da burda yazdıklarımı anlatıp ifşa olmayayım diye konuşamamaya neden olur.

laf olsun diye yazmayı gerektirmez.

insana bazı şeyleri unutturuyor be.

pek de marifet değildir ama insana iyi hissettirir. bağımlılık derecesine geldiği için bir kaç defa hesabımı sildim. bundan sonra dozunu kaçırmadan, günlük belirli bir limiti aşmadan ve ağırlığımı koruyarak yazmaya karar verdim. hiç yazmamaktan iyidir. uludağ sözlük'e bu imkanı verdiği için teşekkürler.

Son 1 haftadır beni yoran hede. Gerçekten moderatörler baksın "taslaklar" a epey şey ekledim de hepsi yarım. Artık bir şeyler rutine giriyor, sıkılıyor insan.

Sözlükte sıkılmak için yazmazsin sözlükte yazmak stres attırır ve üç beş bilgi edinirsin. Stresli olmadığın zamanlarda görmesin olur biter. bu iş böyle yani.

içlik don mevsimidir.

sözlükte kısmının bir ehemmiyeti var mı yok mu tartışabilirsiniz ama yazabiliyor olmamız bile bir şükretme sebebidir. yani duygu düşüncelerimizi yazabiliyor olduğumuz. tabii bunlar hep aynı çerçevede değil. yani kiminin dağarcığı düşük, kiminin yüksek. kimi başka konu yazıyor, kimi başka. beğeniyor, beğenmiyoruz ama yazmak iyi bir şey. sadece kendi perspektifimden baktığım vakit yazarken, kitap okuma alışkanlığım da ki veya yeterince az kitap okuma alışkanlığım da ki eksikleri gözlemleyebiliyorum. sözlük zaman öldürücü, asosyalleştirici deniyor ya hani. doğru, o anlayışı değiştiremeyiz belki evet ama size kattığı şeyleri gözlemleyebilince mutlu oluyor insan. bu sözlük özelinde değil. her şeyde böyle. hiç bir şey öğrenemem dediğiniz şeylerden bile gün geliyor, hatırınızda kalanın bilgi olduğunu anlayabiliyorsunuz. yine de her yerde fazla takılı kalmamakta fayda var tabii.