bugün

crysis

Oyun çıktıktan 2 sene sonra yeni bilgisayarimi almamla tanışmış olduğum ama tabiiki o zamanın şartlarına göre bilgisayarimin kaldırmadığı oyun. o zamanlar videolarini izler izler mest olurdum. camide evde tuvalette dışarıda. rüyalarıma bile girmişti. daha oyunu oynamama rağmen. düşünün artık bendeki psikolojiyi. hatta ben ramazanda camideyim bi gün teravih namazinda yine crysis düşünüyorum tabi, sonra biranda şiddetli bi deprem oldu çok korkmuştum Allah ben böyle yaptığım için mi böyle cezalandırdi filan demiştim kendi kendime. cocukluk ışte daha 14 15 yaşlarındayım lise 1 im. gittim bi heves oynadım internet kafede. akşama kadar. gittim eve sonraki gün yine gel, yine gel derken bi baktım sıkılmışım, ha bu zamana kadarda hiç bitiremedim oyunu ne crysis ne de c. warhead 2 ve 3 ü bitirdik ama o günlerin havası başkaydı be. daha bi zevk alıyorduk oyunlardan. atmosferin içine hemen giriveriyorduk. (bkz: ) cod2. ama şu an oynasam aynı etkiyi yaratmıyor bende sarmıyor artık. çok yapay gibi geliyor. yinede zamanına göre klas oyundur. crysis reis candır vesselam.