yalnız kalmaktan değil yalnız olmaktan kork sen

evde yalnız kalmaktan hep biraz olsun korkarsın ama belli etmezsin çünkü mutlaka paylaşacak biri vardır bilirsin. ya telefonun ucundadır, ya korktum desen gelecek kadar yakın... o yüzden karanlık odadan bir şey alacakken bile ışığı açarsın, koridordan geçerken gereksiz olsa da ışığı açarsın. içindeki korku hissiyle savaşmak yerine içten içe korkmaya devam edersin çünkü bilirsin korktum desen korkma diyecek biri vardır. kapının kilidini takmazsın belki gelir diye. ama gerçekten yalnız olduğunu hissettiğinde koridordan geçerken ışığı açmazsın, karanlık odaya girer ışığı açmadan alacağını alır çıkarsın çünkü "korkunun ecele faydası yok"tur. kapının tüm kilitlerini kapatırsın. bu yüzden evde yalnız kalmaktan artık korkmuyormuşum, yani yalnız olmaktan da.