türkiye

ileride çocuklarıma anlatmaktan utanç duyduğum olayların yaşandığı memleketim.. halbuki ne kanlar dökülmüştü her bir toprak parçasını yeniden kazanabilmek için. kaç gencimiz daha hayatlarının baharındayken bir dakika düşünmeden canlarını seve seve bağışlamıştı bu topraklara. kaç tane anne kim bilir bile bile sırf topraklarımızda hür yaşayalım diye gururla gönderdi evlatlarını savaşlara ölümlere.. şimdilerde harcıyoruz işte memleketimizi el birliğiyle. boyunduruk altına girmeye kasıyoruz adeta. bi gün çıkıyo birileri şivan perveri getiriyo. birileri terörist başı nasıl daha rahat eder diye o lanet olası hücresini villaya çeviriyo. birileri geliyo saçma sapan amerikada kıçını yerden kaldırmadan ülkeyi karıştırıyo alkışlanmayı bekliyo. birileri ülkeyi 10 yıldır dolandırmış birbirlerine bok atmaktan helak düşmüş durumda ve halen daha su üstüne çıkmaya çalışıyo. ve en acısı da tüm bunlar yaşanırken senelerce kan dökülmüş bu topraklar artık yaşanmayacak hale geliyo ve kimse atalarına saygı göstermiyo. yazıklar olsun hepinize.