bugün

ben bu yazıyı sana yazdım

iki sene öncesinin tam da bu mevsiminde beynimin koridorlarından hasret adımlarıyla geçişini unutmuyorum...

özlüyorum ya seni, geçiyorum ekranın karşısına saatlerce şiirlerini okuyorum... azıcık dağılıyor hüznüm... hangisini bana yazmış olabilirsin diye oyun kuruyorum kendi kendime... kuruyorum beynimi, düşlerimi kuruyorum, sensiz bir gelecek kuruyorum... nerdesin?

nerdesin hakikatim? en güzel derdim, dermansız derdini bile sevdiğim nerdesin?

bir ses gelsin senden, bir iz olsun arayışıma... arananların en güzeli, yolunda kaybolmak da olsa ümit edilenlerin en kıymetlisi...

nerdesin?