bugün

eberk

efsanevi yol arkadasım. bu adamı nasıl anlatırım bilmiyorum , kelimeler hayli yetersiz duruyor. nerden baslasam , sanırım aştiye nokta atıs gelmesiyle beni bir hayli ürküttügü dakikaya deginmeliyim. böyle otobuse gec kalacagız da coruma tek gidecegim düsüncesi içimi kemirmeye baslamıstı ki , bir anda sırım gibi boyu ile 19 no lu perondan göründü silueti. işte o an bir huzur çöktü içime. otobusde bir ara baktım , avucunun içinde kücük bir seye saatlerce bakıyor bu usak. dedim ki ne ola acep. bir de ne göreyim , küçük bir mp3 player ama bizimkisi amacı dısında kullanıyor. kitap okuyordu. neyse bir sohbet , bir makara derkene bir bakmısız ki coruma varmişiz. 300 ler 500 ler derken gece bitti , öbürsü günü bir iskender sefası , efendime söyleyeyim bir gezmeler , bir leblebi sefaları nasıl eglendik ki sormayın.

saolsun kardesim corum dönüşü beni sozunu verdigi gibi evinde misafir etmiştir. kendisine tesekkürü bir borc bilir ve tabiiki kütahyaya da beklerim.