kronikvasifsiz

bir giden uğruna yazılmış
karamsar satırlarım acımasız.
hüzün haykıran, ihanet kokan
satırlarım vasıfsız.

terk edilişten sonra yalnız kalmanın
korkusu anlamsız.
çekip giden yar
özlenen değil hayırsız.

yalnızlığa alışana her zaman
orman ıssız.
güven kazanıp, kalbi çalıp
giden yar insafsız.

her zaman gülmeyi becerebilen
yaradılış kusursuz.
yalnız adam kendi yöresinde
yurtsuz.

giden sen, kalan ben
satırlarım ve ben
vasıfsız.
o gidişin müthiş derecede
zamansız.

hayırsızsın sen hayırsız!
boşuna sevinme ama
yalnızlığa alışana gitsen de koymaz
ardından baka kalan duygularım
vasıfsız…

kronikvasifsiz'dan
03 ekim 2010 pazar.