2006 ankara kara kış zirvesi

zirve; aynı ortamı paylaşan sözlük yazarlarının biraraya gelip birbirlerini tanımaları.

eğer bu terim ışığında olaya bakarsak ankara tayfası artık zirve mantığını çoktan aşmıştır. ilk zirvelerimi hatırlıyorum, daha ramazandaydı, düşünün artık, üzerinden kaç zirve geçti, nerdeyse haftada bir tane. efendim aynı ortamı paylaştığı insanları canlı olarak görünce bir başka oluyor insan. "vay ulan şu çocuk sözlüktekinden daha geyikmiş.", "ulan çocukla biraz tartıştık ama tanıyınca pek bi kanım kaynadı." veya "abi buradaki ortam sözlüktekinden iyi ya." gibi düşüncelere kapılıyor insan. hani haftada birkaç gün belli arkadaşlarınızla buluşur takılırsınız ya, sırf can sıkıntınız gitsin, biraz eğleneyim, derdimi dinleyecek biri olsun diye, işte durum aynen bu seviyeye gelmiştir ankara da. hani bazı anlarda hiç birşey söylemeden oturursun ve o samimi arkadaşınla bir bakışman bile yeter ya, ben artık buları hissetmeye başladım, eminim bir çok yazar da böyledir. nasıl mı anladım; öncelikle kimsenin kimseyle problemi yok, yok sen niye bana ayar verdin, yok sen niye benim başlığa bunu yazdın gibi muhabbetler hiç dönmüyor, hatta ve hatta sözlük muhabbeti bile çok nadir oluyor, o da bu ortamı sağladığı için.

sözün özü her ankara zirvesinden ayrı bir zevk alıyorum, normal hayatta yollarımızın pek kesişmeyeceği bu güzel insanları geç tanıdığım için de ayrıca üzülüyorum. hepinizi seviyorum canlarım..... * *