şerefsiz olduğunu kabul eden insan

- cezmi şerefsiz olduğunu kabul etmişsin
+ yok lan öyle bir şey
* aaa ipneye bak be demin kabul etti lan bu
- hakketten şerefsizsin lan cezmi.

en azından dürüst bir şerefsizdir.

Benimdir. Benim gibi bir şerefsiz daha varsa çıksın. Açık ve net.

(bkz: ya şerefsizsiniz ya da şeref sizsiniz)*

en tehlikeli insan türüdür. ben şerefsizim diyerek yüzüne gülüp her türlü pisliği yapar. makbul olanı gizli şerefsizdir. en azından arada bir şerefsizlik yapar.

Şerefsiz ama dürüsttür.

vardır böyle tiplerden. "-olum amma şerefsizsin" diyince "- efendim beni mi çağırdın?" diyebilirler, dikkatli olunmalıdır.

(bkz: ben bunu gördüm)

her insanın hayatının bir evresinde düşebileceği bir durumdur*
vahim olan bu yükü bir ömür sırtında taşıyacağını hissetmektir herhalde.

diyelim ki insan her türlü şerefsizliği yaptı ama hep bir pişmanlık içinde ve tövbe etmek istiyor. hatta tövbesini de ediyor...
ulan böyle kader mi olur be?
hep mi insanın karşısına (bkz: şerefsizler) çıkar?!

şeref isimli birine sorulan soru karşılığında alınan cevaptır. ortaokulda sık sık dalga konusu olurdu.
+şerefsiz misiniz?
-evet!

sonradan dang! ediyor. etkisi büyük.

ben şerefsizin tekiyim; sen benden çok iyilerine layıksın diyenine bizzat şahit olunmuştur. ayrıca (bkz: insanın kendini bilmesi de güzel)

BiRi GELiYOR AKLIMA AMA NEYSE. ZATEN KENDISI ICIN KENDI SOYLEMISTI.

şerefsiz olduğunu bilip bunu inkar eden insandan daha makbul olan insandır.
inkar eden şerefsiz hem daha sinsi, hem daha rezil, hem de daha korkaktır.
kabul eden şerefsizse, şerefsizliğini kabul edebilecek kadar dobradır en azından.

kişinin kendi hakkındaki yorumları değer taşımaz, iyi ya da kötü. kendini öven adam için nasıl ki iyi biri diyemiyorsak, ben şerefsizim diyene de şerefsizdir diyemeyiz.

onca sene ortalıkta şerefliyim diyerek gezmenin bi faydasının olmadığını anlayan insandır.

onu kabul edecek kadar şerefi olan insandır. teknik olarak şerefi vardır. az da olsa.