bugün

yabancı dil karışmamış saf türkçedir.
kayıp eşya bürosuna bakmayı gerektiren şeydir.
"takı talıy, takı müren,kintu balgıl gök gurugan"

bu cümlenin manasını veremeyen lütfen bu hususta konuşmasın.lütfen.
istanbul üniversitesi edebiyat fakültesi öğretim üyelerinden halil açıkgöz her dersinde ağzından düşmeyen ama ne hikmetse tüm ders boyunca bütün herşeyi latince karşılıklarıyla anlatarak bizi dumura uğrattığı hadisenin özüdür..
bu aslında orta asya'nın çağatay lehçesidir. bu öztürkçe olduğu iddia edilen şey içerisindeki o çok kullanılan, joker gibi her tıkanmada imdada yetişen "-sel, -sal" ekleri de moğolca'dır.

işte bu çağatay lehçesi ilk cumhuriyet idaresi tarafından öztürkçe olmak payesi ile şereflenmiştir.
bir kaç kelime örnek;
kopuz: saz
acar: yeni, güçlü
toynak: atların tırnakları
sakka: kene
potturmak: elinden kaçırmak
Motunhan: Mete han
oğulluk: üvey evlat
bocit: sürahi
yunak: çamaşır
çepel: bulaşık...
öz kelimesi burada gerçek anlamındadır. yani öztitanik gibi olmayandır.
bolca g harfinin bulunduğu türkçedir. kaba bir dildir. günümüz türkçesi daha güzeldir kanımca.
günümüzde kullandığımız Türkçe'nin kökenidir.
Yerel ağızlarda kullanılan kelime türlerin, günümüz türkçe si ile olan farklılıklarının en fazla karıştırıldığı durumdur.
(bkz: Yerel ağızların öztürkçe zannedilmesi)