Bok yeşili sıçtın mavisi.
Özlemek gri. Ne siyah ne beyaz.
Gri. Ne çok karanlık ne de çok aydınlık. Ortası gibi bir şey.
mavi derdim ben en sevdiğim renk her duyguyu yüklerim.
Siyah beyaz. küçük beyaz bir kağıda düşülen nottaki siyah kalem kadar tezat. Bu küçücük nottaki yazılan adrese bakar elyazisindan kimin olduğunu hemen anlarsın. Odur iste özlediğin. Bu saçma adres notu getirir gözyaşlarını birden. Beyazliktan taşıp göze batan kara kaleminki kadar kopkoyu bir renk bir yandan içinde uyuyan o pınarı uyandirir diğer yandan da sinirini hoplatir. Işte böyle tezat bir renktir özlem.
Nasıl özlediğiniz önemli.
Neyini özlediğiniz de önemli.
Bence gri. Hem büyük bir sevgiyle istersin görmeyi, hem de büyük bir nefretle engellersin bazen kendini. Siyah ve beyaz gibi.
Mavi. Gökyüzü gibi. Sonsuz bazı özlemler.
Beyaz. O kadar saf, o kadar masum bir o kadar soğuk.
b.k rengi
Siyah.. insanı içten içe yutan bir karadelik hatta..
Özlediğiniz kişi de sizi özlüyor mu yoksa tek başınıza mı özlüyorsunuz sorusunun cevabına göre değişecek renktir.
özlediğini ne renk seversen o rengin yokluğunda oluşan renktir. mesela benim için siyahtır.

(bkz: huzur)
Siklamen rengi.
Siyah. insanın içindeki tüm karanlığı ve imkansızlıkları ortaya çıkaran bir renk işte.
Özlemenin rengi olmaz ki he olucaksada siyah olsun...
Özlemenin rengi yoktur. Bazen siyah olur ve iç yakar. Bazen mavidir, hayallere daldırır. Bazen pembedir ve olmayacak ümitlere sevkeder insanı. Yani özlemek aslında her renktedir.
Siyahtır. Acı duyduğumuz içindir. Karamsar anlamda biraz siyahtır işte özlem rengi.
Göt rengi.
Siyah nötr dür bu arada.
Ergen felsefesi de hiç çekilmiyor amk.

Sahur ne renk?
Havalimanı metali.
Adam fawer bunu begendi.
Umutla umutsuzluk arasında kalmışlığın rengidir. Gri.
Gri.

Beton binalar gibi nefes alırken boğar sizi.
Ne aydınlık ne karanlık
Hem derin biraz da yalnızlık.