ölüm

bir ateist için çok güzel bir "oyun" un sonu, bir inançlı için asıl hayatın başlangıcıdır.

şu anda sözlüğe bakınca, insanların ne kadar da boş şeylerle uğraştığını anımsatandır, fark ettirendir ölüm.

herhangi bir temenninin hiçbir mana etmediği şeydir.

Kimse gideni getiremez.
Düşündürendir. Her şeyin bir sonu olduğunu...

en yakışıklı, en güzel, en muhteşem insanı hatta en faşist, en iğrenç insanı bile olsanız şu dünyanın; yine de düşündürendir. Her şeyin bir sonu olduğunu...

habersiz gelir.
sevileni götürür sonra herşeyi normala döner.

ikinci diriliş.

lanet ettiğim hayat gerçeği.canından canlar gittiyse hayata küstüren gerçekten de sabırsızlıkla beklenen olgu.

babamı, akrabalarımı, dostlarımı, köpeğimi, kedimi alan kaçınılmaz yokoluştur.

hiç kimsenin reddedemediği hakikat.

Genelde arzu edildiği durumlarda gelmeyip en istenmeyen anda yüzleşilen kimine göre acı kimine göre tatlı gerçek.

her son yeni bir başlangıçsa, vardır elbet ölümden sonrası da dediğim; inancım gereği korkmadığım, bana göre sadece dünya üstündeki hayatımızın sonu olan eylem...

doğaya yönelim..

hani hep isyan edilir ya neden hep iyiler diye. bence şuan yaşadığımız sürece herkesin belli iyilikler yapması gerekiyor. evet saçma geliyor belki ama bana göre öyle. çünkü orada çok daha iyi, bu aptal acımasız dünyadan daha iyi bir yerin bulunduğuna inanıyorum oraya da herkesin gidemeyeceğini buradaki yapabilecekleri, insanlara tattırabilecek güzel duyguları, sorumlulukları bitirince bir şekilde bazı şeylere orada devam edeceklerine inanıyorum. biz niye mi gitmedik? çünkü yeterince iyi değiliz.

sınanmaktır aslında..

bir rüya gördüm ben..son zamanlarda çok nadir uyuyabildiğimden hiç bitmesin istedim..uyanmayım istedim o kadar güzeldi ki rüya..o kadar mutluydum ki hiç olmadığım kadar buhranlı zamanlarımda..o kadar gerçekti ki rüya, unuttum gerçekleri..ta ki uyanana kadar, tekrar aynı uykusuz gecelere göz açana kadar..bitti..hayatımda her güzel $ey gibi kısa sürdü..tadı damağımda kaldı..bilsem ki tekrar göreceğim, hiç dü$ünmeden dalarım uykuya hiç uyanmamacasına..bilinçaltı ise rüyalar, sadece bilinçaltımda mutluyum demek ki..

ölüm de bir rüya aslında belki de..ama uyuyunca gördüğümüz değil, uyanınca ba$layan bir rüya..asıl gerçek o rüyadan uyanınca ba$lıyor..burası yalan dünya ya, gerçekler dünyasına uyanı$ i$te..

kuzenimin e$i uyandı o rüyaya..daha gencecik umutları olan adam..küçük kızı ile ilgili hayalleri olan adam, küçük kızına doyamadan rüyadan uyanan adam..trafik canavarı denen illetin yanına çektiği kurbanlardan sadece biri..tek farkı acısını daha yakından hissetmemiz sanırım, diğer giden tüm canlara göre..

çok kötüyüm dersin, hayat boktan dersin, lanet olsun dersin, hep üzülmek zorunda mıyım dersin, öyle bir darbe daha gelir ki neden her $ey beni buluyor dersin..isyan edersin..

yazılacaklar belki çok fazla, belki de denecek hiçbir $ey yok..tek bilinen o uyanı$a yakla$madan önce hayattan nefret ederken bir kez daha dü$ünmek..zaman geçer ve kabuk tutar dünya demiş şair, zaman geçecek ve kabuk tutacak dünya, teselli cümlelerinin manasız kaldığı bir anı yaşayacağız hepimiz, tüm o cümleler ne kadar boş ve anlamsız gelse de, acımızı paylaşacak birilerinin varlığı en azından umudumuz olacak gelecek için..

insanın dünyadaki yaşamının sona ermesidir.

doğmadan önceyi nasıl hatırlamıyorsak ölüm de doğmadan önceki uykumuz gibi gelir hep bana. hani bir laf vardır ya doğduğuna inanıyorsun da öldüğüne neden inanmıyorsun diye, insanın bunu kabullenmesi zor olsa da aslında doğru bir cümledir. ölüm kelimesi illa belli bir süre yaşayıp hayata gözlerini yummak değildir bence. hepimiz doğmadan önce de ölü değil miydik?

belki yeni bir hayatın başlangıcı belki de gerçek bir yok oluş kim bilebilir ki gerçeği ? belki şuan bulunduğumuz dünya, yaşadığımız hayatlarda bir başka hayatın, bir başka boyutun cenneti ve cehennemidir. kim aksini iddia edebilir ki ? ölüm denilen şey sonsuzluğa değil de sonu olan yeni bir hayata açılan kapının başlangıcıdır belki de..

Hayatının tümünü kısa bir slayt gösterisi ile önünden geçmesi.

çok özlenendir.

bu aralar kafayı bozduğum konu.bildiğin korkuyorum lan ölümden..
neden kafayı taktım bu aralar bilmiyorum ama ölenler bikaç gün önceden hissedermiş ya benim ki de öyle bişey mi acaba diyorum..
bişey için karar verirken ya yarın ölürsem diyorum..
hiç iyi bişey değil sanırım.

ruhun bedenden çıkarak bedene yaptırdıklarının hesabını vermeye gittiği anın dört harften çıkan ismi.

sonsuz gerçek.

korku ve kuşkuyla kimine göre sevinçle beklenir.
insanlar doğumdan öncesini bilebilir, ama öldükten sonrası meçhuldür. ve akli dengesi yerinde olan her insan ölümü düşünmüştür. bak ben bile düşündüm ki entry giriyorum.
bundan sonrasını ataist arkadaşlar okumasın zira allahın adını anacağım.

inşallah canabu allah, amin diyen her kese güzel ölümler nasip ihsan eyler.
üzerimize atılan her toprak cehennemin kapılarını kapatır.

her kesin günahı veya zaafı muhakkak vardır. mesela şu an klavyemin yanında açılmış 3, açılmamış 5 biram var. günah biliyorum ama içiyorum. ne yalan söyleyeyim bu entry den sonra pornaya gireceğim. bu ne yaman çelişkidir ki kolay kolay da cuma namazımı kaçırmam. öyle aşırı müslümanları da sevmem. ölünce bunlar başımı çok ağrıtacak, zebaniler bu şişeleri tek tek götüme sokacak biliyorum. biliyorum ve korkuyorum, evet ölümden korkuyorum.
5. kattan aşağıya bakmaktan korktuğum gibi.

bazen sırf ahirette rahat etmek için ezan sesine koşuyorum, şeytanı geçip camiye giriyorum.
her rukumda her secdeye alnımı koyduğumda içimi huzur kaplıyor. fakat şeytan ellerini bağlamış, ayağını sabırsızlıkla vurarak kapıda beni bekliyor. sonra hasret giderip birbirimize sarılıyoruz. silah ve teçhizatı olan şeytan, mızrağını hunharca saplıyor. çünkü o anda mini etekli bir kız önümden geçiyor '' gel de bakma''

kısa keseyim ya. korktuğumdan yazdım bütün bunları. çünkü söz verdiğim bir şey var. o sözümü tutayım o zaman bağrımı açarım azraile.

gerçi 6. biramdan sonra da tınlamam ya neyse.
allahım sen bu kulunu ıslah et. amin...

oyle bir gercekliktir ki insani alir goturur.

ve bizler de o kadar caresisizdir ki karsisinda kelimeler yetersiz kalir.

5 dakika sonra trafik kazasinda oleceginden haberi olmayan adam, sakir sakir oynayarak araba kullanmakta iken, hastaligi nedeniyle 2 seneden fazla yasayamayacagi kendisine soylenen adam, yemeden icmeden kesilir, ruh hali olene kadar duzelmez.

iste boyle bir seydir olum...

ölüm kalbinin durduğu vakit değildir aslında.. o vakit geçtikten sonra üzülenler olacaktır elbet. o üzülenlerin seni unutup hayata devam ettikleri an, işte o an ölüm konuk edecektir seni.

korkutandır.

başlangıç.