bugün

Annemin ölmesi üzerine yaşadığım durumdur. Altı buçuk yaşında bi veledin gozumun icine bakmasiyla omuzlarima binen sorumluluklara tek basima gogus germek zorunda olmamla birlikte babamin da acisindan kendisini ise vurmasi sonucu icime isleyendir. onbes hafta sonra girecegim sinavi gormezden gelemememle iyice siddeti artandir.
HiSSETMEK DEĞiLDiR. ÇOK YALNIZ OLMAKTIR.
(bkz: bir kedim bile yok)
ara ara gelen duygu. insanın doğasında var sanırım bu olay.
(bkz: sarı bezin kuruması)
içinde bulunduğum acınası durum. Evet öyleyim. bu kimin umurunda ? kimsenin ?
sokaklar, arabalar köşedeki sarhoş?
önden giden kızın poposuna bakan erkek ?
kim kalabalık ?
ölüyorum yalnızlıktan.
"ula herkes yalnızsa birbirinizle tanışsanıza" dediğim.
Çevremdeki fuzuli insanların gitmesinden kaynaklı hissetmediğimdir. Başkalarına ihtiyaç duyduğumuz ve yanımızda kimse olmadığı zaman yalnızızdır. Ancak kimseye ihtiyaç duymayacak kadar hissizleştiğiniz an artık yalnızlığı da duyumsamazsınız.
Hiç kimsem yok, yalnız değilim.
bir şey diycem ne zamandır sevişmiyon.
Niye böyle oldu anlamıyorum aşırı derecede yalnız hissediyorum.Bu çok can sıkıcı.
yediğim kazıklar sonunda iÇinde bulunduğum durum.
tepeden tırnağa...
Yalnızlığın dibidir. Sıkıcıdır. Çok sıkılıyorum.

Beybi!
Çevresinde onlarca kişi olmasına rağmen tek bir anlayanı olmayan kişidir yalnız olan. Sırtında onlarca darbeyle yaşamaya çalışan, en ufak şeylerde mutluluğu arayıp bulamayandır yalnız olan. Dayanamayıp içendir.. Sonra pişman olup yine içendir yalnız olan. Çünkü hayat ona fazla seçenek sunmaz her defasında yoksun olduğu şeyleri gözünün önüne getirir. Çünkü hayat acımasızdır.. Vurdukça vururda ne yapacak diye orada bekler. Çaresiz bırakır, tecrübe kazandın diye avutur. Aslında tek kazandığın kötü anılardır. Hatırladığında yüzünü düşüren, kısacık ömrünü ağız tadıyla yaşatmayan şeylerdir hayat.
Gunumuzde yalnizlik, bir kaybedenler kulübü tribidir.
bu benim aslında. sebebi ise ben çok farklı bi insanım ve kafama göre insan yok. bu da ister istemez yalnızlıgı getiriyor.
Hep siz yalnızsınız ve farklısınız değil mi?
Ah kimse sizi anlamıyor ve hatta çılgınsınız.
Tamam anladık amk ya.
Arada bir gelen keşke hiç gelmese dediğimiz hislerden biri de bu işte.insanın arada götü kalktığı gibi arada böyle acizliğini hatırlayarak kendini dengeliyo ve nefsini tokatlıyo bir anlamda galiba.
iki türlüsü işkence gibidir.
yatağa kafanızı koyunca aklınıza gelen vs herkesin gülüp eğlendiği bir yerdeki yalnızlık.
çok yalnız hissedersiniz bu durumlarda.
en kötüsü de bir tek o eksikken oluşan yalnızlık.
Suskun bir durumdur içimde..
Yorgun sözcüklerimin altında ezilmiş gibi hissediyorum yine..
Sessizlikten sanırım, gecenin şu vakti de ses beklemek olmaz zaten..
Aslında,
Birkaç cümle ile artık kalbimin varlığını hissedemiyor olmamdan kaynaklı..
görsel
sahiplenilen gökyüzü mü? kuşlar mı? adam mı? kadın mı?

tek bildiğim sayfalarımda titreyerek bıraktığın hoşçakal!!!
Hayatimda hic tatmadığım duygu. Keske yaşasam böyle bir şey. Ki empati kurabileyim.
2 eşiniz ve 7 çocuğunuz olsa bile bazen hissedilendir. Salonu çocuk odası yapıp 4 ranza koyarsınız, kendiniz iki eşinizle birlikte küçük tuvalette oturursunuz ama bir bakarsınız halen yalnızsınızdır. Hayat böyle bir şey işte.

Gideyim de çatıda bir sigara içeyim amk.
Arada husule gelen depresif hal.

Allah göstermesin daha ..