yemekteki tum ogeleri ayni anda bitirme cabasi

of he... bir allah, bir moderatör bir de ben bilirim şu başlığı açana kadar çektiklerimi. cümlenin anlam bütünlüğü açısından "öğe ne lan?" dediğinizi duyar gibiyim sevgili hemşehrilerim, lakin bu söz öbeği her ne kadar kulak ve gözü aynı anda tırmalasa da, kullanım adına bir yanlışın olmadığını da belirtmek isterim. neyse zaten gurul gurul, boşver....

bu bahsedeceğim de bir insanoğlu kavgası işte, bir insanoğlu mücadelesi... düşünmelisin;

karnın eteklerinde zil çalıyor, gidiyorsun mutfağa, koyuyorsun tabağına 2 leziz karnıyarığı(karnıyarık gizli bakınızı da gitti arada), alıyorsun buz gibi bir bardak kola ve 3 dilim ekmeğini. ve vakit geçirmeden, düşünmeden yumuluyorsun önündekilere; çatal, kaşık, bardak, peçete artık ne varsa... bir ondan bir ondan bir ondan diye lokmalarını sonsuz bir iştahla devirirken, tabağın sonuna doğru bir hazinleştiğini fark ediyorsun manzaranın. önündeki tepsi şu: yarım dilim ekmek, 1,5 karnıyarık ve bardak dibinde saydam hale gelmiş içeceğin. nasıl bir gözün döndüyse artık, dayamışsın ekmek-kolayı. gel devamını getir de izleyelim bakalım. ondan sonrası boğazına ip ip dizilir de, yediğinden bir bok anlamasın hemşehri. ilk 5 beş dakika lokmaların "yarım ekmek dilim, bir çatal karnıyarık, bir çay bardağı kola" iken, tepsideki ekmek kırıntılarına talim edersin sonu getirmek için. na "bir ekmek kırıntısı, 3 çatal karnıyarık, bir dil kola(dilini deydirebiliyor anca yetsin diye)" ya dönüşüverir yediklerin. halbuki baştan kafanda nasıl, ne şekilde yiyeceğini pay edip afiyetle düşünüp yeseydin bence bu durumlarda görmezdim ben seni, değil mi? zaten kabuklarını da yememişsin patlıcanın, yarısı çöpe!(şu "yarısı çöpe" lafı da tam bir anne klişesi herhalde. -ye bakayım onu, zaten yarısı çöpe!)

en guzel yemekten tat alamama sebebidir, berbattir; bir an once vazgecilmesi gereken aliskanliktir. yiyemiyorum lan, yiyemiyorum!