yazık oldu onca gence

ülkemizin yıllarını heba eden huzursuzluk günleri aldı götürdü onları. kimisi solcular adam öldürmez, hepiniz katilsiniz dedi, diğeri onu vatan hainliğiyle suçladı. saçma salak bir film devam etti gözler önünde. sabah sağcıyı öldüren silah akşam solcuyu vurdu. illa yaşamak gerekmiyor, okumak ta yetiyor feyz almak isteyene, değil mi? ne peki şimdi amaç, kavga kültürünü en küçük ortamlarda yeşertmeye çalişip yeniden mi kan dökmek? hiç zannetmem, en azından yakıştıramam artık bunca acıyı yasamıs bir milletin cocuklarına. nasılsa herkes anladı kavganın birşey kazandırmagını. kazandırsa onca gencin kanı sağlardı arkasındakilere bir çıkar. devir aklı kullanma, iş yapma, fikrini halka benimsetme devri, bitti küheylanlık. cakırkeyif olduğumdan yazmadım bunları, artislik olsun diye yazdım sadece sevgili sözlük.

ulu önderin, dumlupınar meydan muharebesi sonrasında savaş meydanını gezerken, ölmüş yunanlı askere hitaben, ' ülkenden bu kadar uzakta ne arıyordun çocuk? ' sorusunu akla getiren cümle.