bugün

iyi duygularım, kötü duygularımla savaş halinde...
Tam anlamıyla dengesiz. Zaten bunun için tedavi görüyorum iki yıldır. Evet, tahmin ettiğiniz o ergen hastalığı. Gerçi hep vardı ama teşhis anca konabildi.

Günlerce, bazen haftalarca süren yoğun depresif duygular ve odadan çıkmamalar yerini bir anda kendimi sonsuz güçte hissettiren ani sıçramalara bırakıyor. Her ne kadar ikinci durumu daha çok sevsem bile gerçekten katlanamıyorum kendime.
hiç iyi değil valla istanbul un suyu mu çıktı?
zaman zaman kendini yalnız hissetmek. zaman zaman yalnız olduğunu düşünmek. zaman zaman yalnız kalmak. zaman zaman yalnızlık. zaman zaman yalnız.
Başımın ağrısına odaklanmış sinirli hissiyatından hallice dizi izleyen erkek sendromundayım. Evet.
Çok karışık. Sevgi ve nefret birbirine karışmış vaziyette. Ben kendimden kaçmak istiyorum.
epey kötü. ama hala umudumu yitirmedim. her problemin çözümü var ama bazen göremiyorsun işte.
ilgi açlığım var şuan sadece. O da sanırım gün içinde çok fazla vaktimin olmasından, şu iş olsada kurtulsak.
ketçap şişesi kırılmış pikaçu kadar naçar, ümitleri yıkılmış, mutluluğu tarumar olmuş haldeyim.

https://usagif.com/wp-con...23-pikachu-sad-usagif.gif

hava da fena kapadı, sicim gibi yağmur indi, biz ne zaman emekli olucaz be kardeşim, tam dışarı seyredip 2 kadeh çay içmelik hava.
Karışık.
şu koltuktan kalkarsam ve kendime kahve yaparsam anlayacağım. şimdi mayıştım pek anlayamıyorum.
''sessiz ve sakin beklemekte
bekledikçe bileylenen bir yürek.''
Duygusuz.

Evet.
Yansın dünya umrumda değil.
Öfke, üzüntü, depresyon ve umutsuzluk yıllardır bir parçam haline geldi. Yine de sevdiğim şeyleri yaparak dayanmaya çalışıyorum.