bugün

" mutlu olmanın yolunu karşıdakini mutlu etmek sanıyorduk. yanıldık! çünkü ne kadar mutlu ettiysek, o kadar yalnız kaldık. "

cemal süreya
gece gece akıl beyin bir acil serviste yatmak, üstünü başını tek başına zorla çıkarmak, kusmaya elinde koca serum şişesiyle tek başına gitmek, sabahta yalpalayarak eve dönmek ve bir tas sıcak çorba bulamamaktır.
yalnız kalmaktan korkup önüne gelenle beraber olanlar yalnızdır aslında. bunu farketmez pek kimse.
sevgiliniz dahil yanınızdaki kişilere bağlı olmayan tek şey.

bu şeyin gerçeği hep içimizde ya yalnızsınızdır; ya da değilsinizdir.
beynim,
yüreğim,
siz ikiniz eğer birlikte yaşamayı öğrenebilseydiniz
yalnız olmayacaktım...
boğazına kelimelerin düğümlendiğinde;
-hayırdır neyin var? diyenin olmamasıdır.
http://www.youtube.com/watch?v=atdo5mwz0ua
insanı bunaltan, yaşama isteğini bitiren durumdur.
insanın kendiyle ve tüm gerçeklerle yüzleştiği zaman dilimidir. sonunda her ne kadar acı olsa da çoğu zaman doğru yola girilir.
insanın kendisini tanımaya fırsat bulduğu haldir yanlızlık.
bir süre sonra insanda alışkanlık yaratan şey.
yakıcı olandır.
herkes ile hiçkimse arasındaki kusursuz nokta.
belki de sonsuz olan tek şeydir. insanı çoğu zaman bunalıma gömse de tek vefalısı da odur aslında. insanlara mutluluğu bağlayınca ki hayal kırıklığı kadar acıtmaz bir zaman sonra. nasıl olsa birilerinin gideceğini hep biliyorsundur. alışarak yaşarsın yalnızlığa bir süre sonra acıtmaz bile. bak hiç acıtmıyor artık. insan gözleri dolu yatmayı öğrenince hiç acıtmıyor. kendine oyalanacak bir şeyler bulunca hiç acıtmıyor.
kabuk bağlamayan yara gibidir yalnızlık; iyileşmez, iyileşme umudunu da yitirir insan. sonra alışır beden görmezden gelir, zaten acısına bağışıklık kazanılmıştır artık. bu arada yalnızlığı en iyi cem adrian anlatır.
ayna ile konuşmak.
ruhun içeriden bir yerden kırılmasıdır. kırgınlıktır.
kalabalığın içinde kimseye çarpmadan yürüyebilmektir. hayaletliktir.
çok gürültülü bir yerde hiçbir şey duymadan kalabilmektir. sağırlıktır.
baktığınız halde bulamamaktır, bakmak ama görememektir. körlüktür.
tuhaf bir şeydir. insanı içinden söker. köklerinden ayırır. kanını çeker. kalbini durdurur. nefesini keser. hevesini kırar. yaşama isteğini ateşe verir. sizi yangın yerine çevirir, sonrada alır başını gider. siz yalnızlığınız tarafından bile terk edildiniz mi?
bir kendi sesin var işte, başka hiçbir ses yok. arkadaşın da sensin, sevgilin de. dostun da düşmanın da. ne canım oğlum diyen naif bir ses var artık, ne de aslan oğlum diyen güçlü bir ses. ölümü beklemenin diğer adıdır bir nevi.
sadece kendi ile kavgası olanların seçtiği yoldur. kimsesizliği oynamaktır. bir ayna parçasından başka anlayanı olmamaktır*.
#11883134 nerede olursan ol her yer dört duvarmış gibi hisseder yalnız olan. insan sesleri duvarlardaki çatlaklar gibidir ve güneş çatlaklardan sızar, tıpkı gözyaşı gibi damla damla düşer parke taşına.
yalnızlık alır götürür vah beni yazık bana.
özlediğim, düşlediğim ve hayali bile mutlu eden hal...
paylaşılması mümkün olmayan bir durumdur yalnızlık.
fiziken kimsenin olmaması, ruhen şeytanın sürekli ziyaret etmesi durumudur. ayrica kalabalıklar içinde yalniz olmak konusuna gelince evet kabalıklar içinde yalniz kalmak pekala mümkündür. ama insan fiziki olarak yalniz kalınca yalnız olduğunun farkına varmak adına düşünmeye başlayacaktır.
herkesin yanında olduğu ama hiçbirinin seni anlamadığı durumdur. Üzücüdür!
yalnızlık bir odada tek başın olmaktır hüzünlü hiçkimseyle konuşmayan bazen iyidir bazen kötüdür. bedenini sanki birşey kemiriyor gibi olur. sessizlik alır götürür. yaşlandıkça yanlızlık dahada asileşir. sen ölünce o da ölür gider. artık dünyada yaptım sana yapacagımı peşini bırakmam der gibi olur. hayallerin sevgilerin uçar gider. hayatın sana oynadıgı bir oyundur yalnızlık bambaşka ve acıtıcı birşeydir. seni alır götürür.