bugün

uludağ sözlükte şu an tam 9. senemdeyim.

ve ilk defa bu sözlükte yazmaktan utanıyorum.

evet, belki gereken yapılıyor pisliklere, ama sanırım yeterli değil, bir çöplük ile kaç çöpçü başa çıkabilir ki?

az evvel "kuyruk yağı nın annesine hediye" diye bir başlık vardı, başlığa girdim ve ilk görselde karşıma ne çıktı hepiniz tahmin edersiniz, işte o anda çocuğum da yanımdaydı. bir baba olarak utandım, yerin dibine girdim...

o orospu çocuğunun yerini bilsem şu an allah, kuran çarpsın ki vururum. ben, bir karıncayı bile incitmeyen protest sanayici, çeker vururum ve dönüp arkama bakmam bile...

yazıklar olsun. verdiğim emeklere yazıklar olsun...
salın çakma mahmut hocayı bakiyim.
ikinci senem olarak benimdir.
Bu akşam iyice tavan yapmıştır.

Sikik bir bakınız saniyesinde silinirken sözlüğü birbirine katan bir yazar neredeyse bir saat boyunca tabir-i caizse anasını sikti sözlüğün.

Giderayak anneme de hakaret etmiş. Bilgilerini moderasyondan istedim. Ve bu işin peşini bırakmayacağım.
(bkz: tutmayın küçük enişteyi)
Zorla tutan birinin olup olmadığı kontrol edilmelidir.
öfff yine sağlam prim kasılmış..

ulan ne vitaminsiz tip ya..

klasik türk insanı tiplemesi..
sanki bana the times'da köşe yazarlığını bırakıp uluya geldi keranacılar.

yazdığınız iki sik sok entry ıslığınız dağı taşı deliyor.

az susun lan.
9 senelik inci sözlük yazarlığından sonra çiçek gibi geliyor buralar.
Entry girerken sırtımı duvara yaslıyorum.
bağzı bağzı olmuyor değil.
yazar kişinin hesabını kapatmasıyla sonlanabilecek azaptır. ayrıca bu utancı yaşayanlara sesleniyorum:
"Yahu alcatraz mı burası? hesabını bırak, gelme bir daha. hayret bir şey!"
Yazarlara sormak lazım en son hangi entryi okurken vay be dediniz diye. Ya da sol framede gördüğünüz hangi başlık için heyecanlandınız. Ya da harika bir entry girdiğinizi düşündükten sonra en fazla kaç kişi okudu ve artı oy verdir. Veyahut sol frami okurken kaç kez cringe oldunuz? Birçok kişinin yaşadığı bir durum. Denetim ve iyileştirme çalışmaları olmazsa ki kimsenin böyle bir endişesi yok. Bu durum böyle devam eder gider.
Burayı bi denetleseler bakırköy de yatacak yatak kalmaz, öyle bi ortam.
Kuşkusuz bilakis her girdiğim ortamda bu sözlüğün bir üyesi olduğumu göğsüm kabara kabara söylüyorum. insanlar yaşam enerjimin, entelektüel hususlara karşı koyulmaz eğilimimin, sanata yönelik inceliğimin sonradan kazanıldığını anlıyorlar fakat bana bu sonradan edinilmiş müspet niteliklerimin nasıl özsel durduğunun sırrını sorduklarında onlara sadece uludağ sözlük diyorum. Ne zaman birisi ile tanışsam veya ne zaman bir talepte bulunan kişi olsam yine uludağ sözlük'ün bir yazarı olduğumu belirtmek onlara yeterince şey anlatıyor. Evde, okulda, baloda, sinemada, tiyatroda, pavyonda ve umumi tuvalette birisi "bu site de ne" diye sorduğunda onlara telefonumu yalnızca birkaç dakika veriyorum ve oracıkta hayatlarının değişmesine dolu gözlerle şahit oluyorum. Teşekkürler, uludağ sözlük. rabbimin inayetiyle.
vay be niye diyeyim ki. çok büyük bir başarı veya gurur verici bir şey olmadığı sürece ben vay be demem. insanların fikirlerini öğrenmek iyi oluyor.
Bizim 7-8-9. nesiller olarak ortak kurduğumuz bir grubumuz ve atomu parçalama ve zaman makinasına yakıt olarak kullanma isimli bir tezimiz var. O yüzden ben şahsen hiçte utanmıyorum .gruba dahil olmak isteyen varsa hemen söyleyeyim , giriş ücretli .
Ben kartvizit yapıp üstüne uludagsözlük yazarı yazdırdım. Bakalım şimdilik düşen kız olmadı ama bekliyorum aramalarını.
Utanma kız. yaz gitsin. canın sıkılınca sana eğlence olur.
2013 yılından beri utanıyorum, bitmek bilmedi utanmam.
Şurada körler sağırlar birbirimizi ağırlıyoruz ama yine de ben hiç görmedim cnm yaa utanırım.
utanacağınızı bilsem yüzünüze tükürürdüm ama işte...

görsel
Yani bunu sözlükte yazarak dile getirmek de apayrı bir şeydir. Madem utanıyorsun neden hala buradasın ? Çok tuhaf gerçekten de… rahatsız olan gider, kalan sağlar bizimdir.
sözlük kapanırsa çok ararsınız...
ar damarım çatladığı için habire debire yazıyorum.
güncel Önemli Başlıklar