bugün

Kaçamazdık bence. 15 temmuzda millet tankın onune atladıysa, kaçmazdık.
Kaçmak gibi bir düşüncem olamaz. Bu millet de zaten savaştan kaçacak bir millet değil. Yıllar önce de bunun örneklerini gördük şimdi de görüyoruz. Ülkeyi terk etmek kadınların ve çocukların işidir. Hangi ülkeye bırakacaksan eşini, çocuğunu, anneni alırsın sınıra kadar götürür sonra tekrar memleketine döner savaşırsın.
kaçmazdık. Tabi ki insanların savaş mağduru olmasını anlıyorum. Ama ilk karışıklıkta hemen Avrupa'ya sığınma isteklerini anlamıyorum. bir de daha sonra biz şu an isveç'te yaşıyoruz ve halen vatanımızı özlüyoruz demeleri bana yapmacıklık geliyor. böyle olmasa Türkiye'yi de beğenirlerdi. ama onları gözünde gelişmiş Avrupa ülkeleri var. Macaristan'ı da beğenmiyorlar.
Annem ablam yegenim hayatını garantiye alsin diye onları güvenli bir ülkeye bir yere goturdukten sonra. Açıkçası ilk bunu düşünürdüm.

Sonra dönüp savasirim. Buna eminim.
Savaşmayı sevdiğim için değil.
Hatta savaş vs oyunu bile oynamam. Bir vatan fikri özgürlük düşüncesi yeter insana.
Zalim olmaktansa mazlum olmak iyidir.

Sorun şu. Yakaladığım esir aldığım kimleri oldurebilirdim.
Bu karasizlik yaratır. Döner onlar seni veya arkadaşını oldururlerse.
Savaşı bilgisayar oyunlarindan öğrenmiş veledlerin cevaplamamasi gereken soru.

Savaşa dair ne biliyorsunuz siz gençler? Çoğunuz askerligini yapmamış cocuklarsiniz. Klavye başından atıp tutmak ne kadar kolay. Hadi sen savaştin 5 yaşındaki küçücük çocuğunu ya da yaşlı anneni babanı ne yapacaksin? Onlari da mi savastiracaksin yoksa kaçmalari icin yanlarinda mi olman gerekecek?

Önce bu sorulari bi sorun kendinize. Hayir asagilamayayim diyorum ama mal mal konusuyorsunuz.
15 temmuzda kimin savaşıp kimin kacacagini gördük.

Insanlar tanklarin uzerine yürüyup sehit olurken atm kuyruklarinda, bakkalda makarna kuyruklarinda bekleyen tiplerden bi çıkarım yapabilirsiniz.

Bir soru.
italya pasaportum ve vizem var beyler. ben topuk
küçükken dedeye sorulan bir sorudur.
kaçılmaz evlad dedi. o an kendini değil, vatanını düşünürsün ve çocuklarını düşünürsün dedi.
ölmek bile korkutmaz seni ailene bir şey olacak korkusu gibi.

sanırım kaçmayız. kaçamayız. o yüzdendir suriyelilere sevgi besleyememem.
o yüzdendir bizim askerlerimiz orada ölürken, o şerefsizlerin burda keyif çatmasına olan kahrım.
bütün komşularla düşman olduk kaçacak yer mi var ?
birinci dünya harbinde dedemin babasına arap cephesi çıkmış, esir düşmüş onaltı sene sonra geri gelebilmiş. ben bu adamın kemiklerine hürmeten her türk genci gibi çıkar imanımla savaşırım, gelecek nesillerde de bu böyle olacak eminim. yozlaşmış genç arkadaşlarıma da yunan ve ermeniye gitmelerini öneririm seve seve kabul edeceklerdir sizi.
Atalarımız ne yapmışsa bizde onu yaparız. Sattı müdafaa yaparız bir karış toprak vermeyiz, verdirmeyiz.
evet ben kaçardım çoğu insan da kaçardı ama akpliler kalırdı sırf o kişi için. 15 temmuzda gösterdikleri mücadelenin aynısını gösterirlerdi.
Nereye kacacagiz ki ? Bizi alabilecek baska bir turkiye var mi ?
(bkz: insan mı devlet içindir devlet mi insan içindir)

sizlerin kastettiği vatan fransız ihtilalinden sonra kullanılan vatan kavramı. Tarihsel anlamda Ortadoğu toplumları devleti için canını feda etmez sadece başına gelen idareci güvenliğini saglasin ve kendisine zulüm etmeyecek sekilde vergisini alsın dinini yaşamasına izin versin vatan topragi vs hikaye. Bizim kültürümüzde ise vatandan daha çok lidere itaat vardir devlete de değil. Neyse karman çorman bir mesele işte. Ama şu bir gercek komşun ailenden birini oldurdukten sonra kaçmak aklına gelmeyecek herkes birbirinden öc almak isteyecek.
Simdi kacarim diyenler bile, oyle bir durum oldugunda kacmaz, ayaklari gitmez. Kanimizda yok vatani birakip kacmak. Bu vatan kolay kazanilmadi, istiklal marsinda da dendigi gibi, son ocak sonmeden bu vatan elden gitmez.
eğer iç çatışma olursa durulmaz. misal mezhepsel çatışma olursa durulmaz.

fakat düşman belliyse dışardan geliyorsa. ölümüne savaşılır.
savaştan korkmazdım zaten hayatın kendisi bir savaş.
Kaçardık.
valla ben savaşa gerek olmadan kaçmaya çalışıyorum. önerilerinize açığım.
kardeşim ben dünya da doğdum.sınırları ben çizmedim.insanları din,dil,ırk bakımından ben bölmedim.kapitalist sistemin uşağı olacam diye 'devlet büyüklerimiz' gibi sürekli kandırılmadım.ben bütün dünya halklarıyla insanca,kardeşçe yaşamak isterken savaştan kaçmam haksız mı?
kaçmazdık. zaten bizi alacak ülke de yok.

yunanistan, bulgaristan mı bizi alacak allah aşkına!
sabahın beşinde bunu düşünen adamlar oldukça
biz kaçmayız.
Kiminle, ne uğruna, nasıl ve ne şartlar altında savaştığımıza bağlı. Dış tehditlere karşıya kalınabilir ama Suriye örneğini vermek istiyorum; koyunların oylarıyla başa getirdiği bir hükümet eğer bunun pimini çekerse ve bende de fırsat varsa arkama bakmam sevdiklerimi alır kaçarım tabii. Kimse büyük konuşmamalı. Eminim ki Suriye'den kaçan milyonlarca insanın binlercesi bu soruya yıllar önce saçmalama tabii ki de savaşırım demiştir. Ama başımıza gelmeden bilemeyiz. (bkz: Allah göstermesin)
TSK varsa işin içinde, beni ve pompalı tüfeğimi yazın.
Ya devlet başa, ya kuzgun leşe.
Kaçarak anca kul köpek oluruz.
Ya efendi olalım veya toprak.
Korkunun ecele faydası yok.
Dişe diş, kana kan sonuna kadar.