bugün

bir fıkradır. güzel de bir anlamı var kendi içinde. aynen şöyledir.

iki kardeş mahallenin azılı belasıdır. ne kaybolur ne kırılır dökülürse sorumlusu bu iki kardeştir. cocukların anneleri gelen şikayetlere dayanamayıp papaza gitmeye karar verir. papaz çocuğun birine sorar.
-evladim tanrı nerede?
çocuk cevap vermez.
-evladım tanrı nerede söylesene
çocuk yine cevap vermez. biraz durduktan sonra kardeşinin kolundan cekip koşuşturmaya başlar.
-koş acele et tanrı kaybolmuş bizden biliyorlar.
(bkz: dursun beni tanıdı sen kaç)
(bkz: nietzsche)
(bkz: friedrich wilhelm nietzsche)