bugün

"tanrı, kendinden daha güçlü ve büyük bir varlık yaratabilir mi?"

küçük bir çocuğun sormuş olduğu soru. gerisinde derince bir sessizlik. işte bu süreçtir bir çok bünyenin en büyük izdüşümü. takva, iman, ahiret, teslimiyet... tüm bu olgular hepsi belki de bu sorunun cevabında saklı.

+tanrı, kendinden daha güçlü ve büyük bir varlık yaratabilir mi?
-...
gücün derecesini ölçebilmek, o gücü kapsayabilecek, ona dayanabilecek bir şey ile mümkün olabileceğinden, kanıtlanması mümkün bir hal değildir.

ancak sadece kavramlara baktığımızda böylesi büyük bir gücün, en büyük ben olayım gibi bir zaafiyetinin olması mümkün görülmediğinden, varlık olarak mümkün olmasa da, duygu olarak olabilirliği akla geliyor.

mesela sevgi; eminim içimizde ve sahip olduğumuz potansiyelde, varolduğunu düşündüğümüzden çok daha büyüktür.
(bkz: tanri kendinden daha guclu bir tanri yaratabilir)
yaratır, sonra yok eder. kaldıramayacağı taşı da yaratır, sonra kaldırır. (bkz: iman)
(bkz: paradoks)
0'ı 0'a bölemeyen bir zekaya sahip insanoglunun haddini bilmezlikte geldigi son nokta.
yaratmış yaratmış, gel görmeye gidek, kına da al yanında yakarız akşamüstü akşamüstü...
eğer yaratabilir derseniz; tanrının aziz ve kadir isimlerini yok etmiş olursunuz, çünkü yarattığı tanrı güç ve yenilmezlikte kendisini geçmiş olur. eğer yaratamaz derseniz yine aynı şekilde tanrıyı aciz kılmış oluyorsunuz. "onun herşeye gücü yeter" ayeti boşa çıkıyor.

bence bu soruya cevap olarak şu verilebilir; ilmi sınırlı olan bir varlık bu soruyu asla cevaplayamaz... boşuna düşünmeye gerek yok.
tanri icin imkansiz yoksa bunuda yapabillir demektir.
eger tanrinin sonsuz gucu varsa yapmasi gerektir. zira tanri deniz veya kum degildir. sonsuz gucu vardir.
biz bunu tartışmamış mıydık diye sordum kendime? sonra tartışmış ve ayarlarını vermiştim dedim.

(#4823353)
çelişkiden yararlanarak paradoks ürettiğini sanan beynin cümlesidir. tanrı yı tanımlarken en güçlü diyoruz zaten.
tanrı'ya inanmayan ama tanrı ile kafayı bozmus ve ''eki eki tanrı var ise bunu da yapsın gorelim'' demesidir.

biz buna ilkokul esprileri diyoruz. bazıları da tanrının yok oldugunu bu söz ile kanıtladıgını sanıyor. o halde soralım bakalım ''yoktan nasıl var'' olmus. bunu acıklasınlar once biz bu soruya sonra cevap veririz. hee kendileri söyle bir şey derler aynı zaman da ''biz nasıl yaratıldıgıyla değil nasıl evrimlestigiyle ilgileniriz'' yani tarihi ortadan itibaren yasarlar ancak en basını sormaktan geri durmazlar. celişkiler icindesiniz dostlar.
"sonsuzluga bir eklersem sonsuzluktan buyuk olur mu" sorusundan farksiz sorudur. sonsuzluk bir buyukluk kavrami degildir. sonsuzluk, sonu olmayan demektir ki bu yuzden, sonu olmayan bu seyi buyuklugu olan hicbir varlikla karsilastiramayiz.
(bkz: yer mi lan yer mi)
(bkz: karıncayiyenyiyen)
(bkz: bana bir rakam söyle sana bir büyüğünü söyleyeyim)
tanrı varsa ve kabullenildiği gibi her şeyi yapabilen eşsiz bir kudret ise mantıken bunu da yapabilmesi lazım. fakat bu eşsiz kudret olarak tanımladığımız varlığın yapabildiği şeylerin bizim algılarımızla sınırlı kalabilme olanağı da olduğunu göz önünde bulundurursak, yapamayabileceği ihtimali de doğuyor.
eğer burası onun çöplüğüyse, bunu yapabilecek imkanı olsa bile; "neden yapmak istesin ki" sorusu da gayet yerinde olur.