bugün

Uzak mesafe ilişkisine bir daha adımımı atmayacağım. Yakın mesafeye de pek gönlüm yok. Benim halimden anlayabilecek birinin varlığına da inanmıyorum. Uzun bir süre daha başkalarının mutluluğunu izlemeye devam.
gözüm göz değil, sözüm söz değil.

27 yıldır aynı yerden tek manevrayla arabayı döndüren birini övünce ertesi gün yapamadı ve bana baya baya şeytanmışım gibi baktı, eve götürene kadar demediğini bırakmadı, 27 yıldır sorun yaşamamışda, hakikaten bende birşeyler varmışta falanda filanda, baya bozuldu salak.

bir taksiciyi, arabayı güzel (yavaş, sakin, temkinli, olgunca) sürdüğü için tebrik ettim, kendisi biraz havaya girip dikiz aynasından bakarak "ekmek teknesi sorumluluğu, 25 yıldır kazam yok dediği anda bir kadının üzerinden geçtik, resmen yere devirip iki ayağının üzerinden tek tek geçtik, arabadan indim kadını bindirdik hastaneye gitti, parayı sonra verdim telefon numarasını yazdığı kartviziti verdi o şekilde...

abimin karısına sürekli abimi yurt dışına tatile gitmeye zorlamasına sinir oluyorum ve belin tutulsunda gezeme dedim, barcelona tatili dönüşünde hastanede 2 hafta yattı, hava yastığıyla oturdu aylarca koltuğa, amelyattan az farkla kurtardı. gerçekten çok içimden geçerek büyük sinirle söylemiştim.

böyle çok var, sanırım şom ağızlılık kem gözlülük var. bazen ben de korkuyorum.
Hayalini kurduğum hiçbir şeye acı çekmeden ulaşamıyorum ve ben bir şeyleri güzelleştirmek için yırtınıyorken insanların şımarık tavırlarından etimle kemiğimle nefret ettim artık.
her şeyi atmaya cesaretim var ama o mektubu yakamıyorum. sen bana sevebilme kapasitemi gösterdin. eğer birini daha senin kadar çok sevebilirsem ömrümün geri kalanı onundur.
Barış Manço’nun “bugün bayram” şarkısını ne zaman dinlesem kendimi tutamaz ağlarım.
Bu gece gözümde onun için bekleyen bi yaş var. Hani durur ya yerinde gözleri sızlatır ama akmaz, işte orada.

Dışarıdan anlaşılmaması için ya balkona saklanacağım ya da başka bir bahaneyle ağlayacağım.

Neden gittiğini rüyalarımda sana soracağım.
Hayatta düzgün insanlarda varmış dediğin kişi hayatında ki en güvenilmez insan olabiliyomuş.Öğrendim...
Birine mesela “nasılsın?” diyorum “iyi nolsun” diyor ya hani “nolsun?” Demek istiyorum ya da “teşekkür ederim” diyorum da “ne demek” diyor ya “ne demek?” Diye sorasım geliyor, tutamıyorum kendimi. Of! Biri şu salaklığıma dur demeli.
Burada anlaşabileceğim hiçbir insan tanımadım.
Burda kimse bana iyi davranmadı.
ailemdeki herkesten daha güzel dolma, sarma, içli köfte, türlü, kek, pasta, vb. yapıyorum
ayrıca kendi yoğurdumu , sirkemi , turşumu da kendim yapıyorum (ara sıra ekmekde yapıyorum)
hayatımda iz bırakmış kadınların ara ara kendilerini hatırlatmak için beni aramaları hoşuma gidiyor.
hayatımda iz bırakmış 7 kadından hiçbiri beni aramadı. çünkü ben ya her şeyim ya hiçim.
ya da piçim bilmiyorum. şaka maka harbiden lan beni birkaç istisna dışında aramadılar. 30 dan fazla kadından bahsediyorum anasnskm arasanıza. :d
exim evlendi. arkadaşlarıma sorun yok bitmişti zaten desemde geceleri çok ağlıyorum.
Düşünceli ve vicdanlı insanların olduğunu görmek güzel. Teşekkür ederim.
uzun süredir hiçbir şeyden tam anlamıyla keyif alamıyorum. Ya çabucak sıkılıp bırakıyorum, ya da keyif alıyormuş gibi yapıp devam etmeye çalışıyorum. Ama olmuyor. Sebebini de bilmiyorum, bu bahsettiğim şey herhangi bir durum için geçerli çünkü. öyle.
keşke karizmatik karizmatik üzülebilseydim ben de.

böyle yaptığı resimleri parçalayan, ne bileyim gitarını duvara vuran, evini ateşe veren üstü çıplak yakışıklı ağzında sigara olan sanatçı üzülmesi yaşayabilseydim.

ama sığır gibi üzülüyorum sanırım.

açıyorum mesela telefonu, karşıma bir resim geliyor illa ki.

kalıyorum böyle.

mühü:( diye üzülüyorum.

şekilli karizmatik rockçı üzülmesi yapamıyorum.

benim üzülmemi görenler "off jason çok karanlık, çok komplike bir insan ya, acaba depresif beyninin derinliklerinden neler geçiyor?" demiyorlar.

"üzülme boolum, takma kafayı" diyorlar.

normal adam üzülmesi yapabiliyorum ben.
Kimsenin görmediği yerde bazen jelibon yiyorum.
iki yıl önce akp'li aileme arkadaşlarımla sinemaya gideceğim deyip kürt sevgilimle hdp mitingine gitmiştim. allah affetsin.
Birkaç gündür üzülmekten değil gülmekten ağlıyorum. Teşekkür ederim.
Bilmiyorum bu sözlükte rp okuyan var mı ama
Yakın zamanda o kadar çok rp gerçeği yüzümü yüzüme çarpıyor ki, sanki böyle beynime bir anda binlerce bilgi yüklenmiş gibi geliyor ve ben kaldıramıyorum.
Şuan benle bunu konuşabilecek yetkinlikte bir rp'ciye köpek olurdum.
7 sene yurt dışında tek başıma yaşayıp aile evine döndüm ve evde şu an 10 tane akraba kalıyor. şu saatte istisnai tc vatandaşlığı verilmiş suriyeli gibi yerde yatıyorum. akraba teröründen nefret ediyorum.
Soru sorduğumda cevap vermeyen insanlara sinir oluyorum. Bir de soruyu 2-3 kez tekrar etmek zorunda olmak... Tam bir işkence.
Komşuna bayram ziyaretine gidiyorsun ve sana şarap ikram ediliyor, üstelik olay mahalli Konya. Hayatım o kadar da kötü değil galiba.
Sevginin ve üslubun köpeğiyim.