bugün

bazen insanlardan öyle bir tiksiniyorum ki; o minicik beyinlerindeki düşünce kırıntıları, o daracık bakış açıları, o zayıf ve bencil karakterleri, o uyanıklıkları.

Bazen öyle midemi bulandırıyorlar ki, zehirlenmiş gibi hissediyorum.
yalnızlık yalnızlık olalı böyle yalnızlık görmemiştir.
sıkıntıdan tek gecede bir sezon american horror story roanoke bitirdim..
iş yerinde terfi aldım ama etrafımda güvenip sevincimi yaşayabileceğim bir tane samimi insan yok.
Yeni başlangıçlar yapmak istiyorum sözlük. Attığım ikinci adım da işe yarıyor gibi. Ama şu frekans olayı. Bilmiyorum tutar mıyız sence ?
Burnumda tüttü sözlük...
hem bu dünyama bakıyorum hem de ahiretime ikiside bok gibi gözüküyor amk .
çok uyuşturucu içiyoruz çok.
Bir müslüman olarak; ateistlerle, hristiyanlarla, budistlerle, deistlerle bir sorunum yok.
Bir müslüman olarak; iki ışid bi terörist görüp islamofobisini üstüme salan saygısız ateistlerle, saygısız hristiyanlarla, saygısız budistlerle, saygısız deistlerle sorunum var.
Yalnızlığı gitgide seviyorum en ideal sevgili ölcütlerinde.
buraya çok sık yazıyorum. ama devam.

onlar konuşuyor ben dinliyorum, ben yazıyorum onlar okumuyor.
Beni Anlamasanız da Olur Ama Anlayın...
ne kadar göt bir insan olsa da hoşlanabiliyorsun sözlük. bu da hoşlanma kriterlerimizin ne kadar sikik olduğunu gösteriyor.
sevdiğim kız sözlendi lan. böyle dünyanın çarkına sokayım, kalbim parçalandı şerefsizim.
içim bu aralar çok dolu sözlük. Başbaşa kalmamaya çalışıyorum kendimle, kendimle yüzleşmekten korkuyorum kısacası.
Değişeceğim.
Kendi kendime sözler verdim. Bu sefer tutacağım.

Edit: hala değişmedim.
Aşırı yorgunum, sürekli düşünce halindeyim ve tükenme noktasındayım. Bu belki büyük birşey değil ama beni tüketmeyi başardı. insan amcasından hiç mi haz almaz almıyorum.
itiraf ediyorum birilerini sevmediğimi söylerken bile o kişi çok seviyorum hayatımı mahfeden günlerce odamdan çıkmamama sebep olan insanları bile seviyorum bu nasıl bi sevgi Allahım bütün vicdan,merhamet bende mi bu kadar merhametli olmak zorunda mıydım.
Hemen gelsen ya.
Bugun gel mesela.. artik gel ama.
basit bir şeyin tetiklemesiyle kalbime bir yoğunluk oturuyor ve geçmişi, başımdan geçen kötü olayları düşünmeye başlıyorum. ve buna engel olamıyorum. yapamayacağımı bilsem de intihar düşüncesi aklımdan çıkmıyor.
çocukken atari salonlarından çıkmazdım. tüm harçlığımı ken ve ryu'ya verirdim. okulu asar sürekli atari oynardım. itirafıma gelince; anamgil '' git 20 liralık kıyma al kuki'' dediği zaman, kasaba gidip '' amca bana 18 liralık kıyma verir misin '' derdim. yağsız olsun demeyi de ihmal etmezdim. 2 lira cepte:') koşa koşa atari yine. ulan her hafta '' canım mantı çekiyor anne'' bile derdim. o kadına sürekli eziyet ettim ya ben çok ayıp ettim lan.
Yaşım ilerledikçe anlıyorum ki tahammül sinirim azaldıkça insanlardan uzaklasiyorum.
ölsen ölünmüyor.
Aşık olmak, sınırlarımı zorlamak istiyorum.
Eğer bir işe yoğunlaşma gerekiyorsa o işe yoğunlaşmak için her gereksiz şeyi öğrenip her gereksiz aktiviteyi yapıyorum. Örneğin ders çalışmam gerektiği zamanda gidip yemek tarifleri öğreniyorum, kaloriferin havası nasıl alınıyor onu öğrenip yapıyorum kokulu mumlar falan yapıyorum hatta böyle kola tenekesinden ocak falan yapmayı öğreniyorum öyle böyle değil. Yogunlasamiyorum sözlük valla çok tembelim. Hiperaktif değilim ama beynim hiperaktif kendi kafasının dikine gidiyor.