sözlük yazarlarının itirafları

...Başlarda hissedilen özgürlük yanılgısından Sonra kendi sürümü bulmak umuduyla etrafa bakınırken aynı yanılgıya hapsolmuş veya yol yordam bilmeyen insanları görüyorum. Bir baksa tanıyacak kendini görecek bende.

itirafım çok yalnızım.

Ve evet bunu kendi kendime yaptım. Hep hayatı sucaldım olanlardan Allahım neden boyle dedım hep. Aileme suc buldum benı ıyı yetıstıremedıklerı ıcın. Cevreme kızdımm onlar benı bozdular dedım. yasadıklarıma kızdım bu cocuk bana bunu yaptı bu yuzden boyle oldu dedım cekıp gıdenlere kızdım kufur edene kızdım herkese kızdım. Ama aslında hıcbısey boyle degıldı herseyı ben sectım aılem onları secemedım ama memnun olacagım hatta sukur edecegım bı aılem vardı aslında. Arkadaslarım onları ben sectım ben onların yanında olmak ıstedım ve bı aklım vardı benım onu kullanmakta tercıhımdı yada bı koseye koyup onsuz yola cıkmak buda tercıhımdı ben sectım. cekıp gıdenlere kızdım halbuku onlardan once ben yıne aynı bendım ve onlar gıttıkten sonrada aynı kalacaktım sadece bahane aradım baska turlu yapamazdım cunku baska turlu hata yapamazdım bıle bıle. bırseye yuklemelıydım cunku ben bır ınsanım ınsanlarda bunu yapar. Ama sımdı buyudum yasım 19 ama ustume coken bır olgunluk var ve anladım kı hayat dedıgın sey tercıhlerınden ıbaret gerıye donup baktıgın gozunle gordugun seyler var ya onlar senın tercıhlerın her zaman boyle oldu. Ama gelecekse buna kımse karısamaz allahtan baska. Sımdı yapabılırım gelecegım ellerımde tercıhlerımde. Umarım mutlu olurum cunku suan ellerım bombos olgunlugum bu.

çabalarım boş gezenin hep gözüne battı.

uzun süre futbolda bağların zayıflamaması için kendi adıma iyi niyet gösterdim. ancak rakip takım fanatikleri tarafından haksız biçimde rol yapmakla suçlandım. bu yüzden artık '' aman kırılmasın '' diye düşünmeden yazacağım. çünkü benim hakkımda aynı şeyi kimse düşünmedi.

o yalnızlık var ya, it gibi korkuyorum kendilerinden.

"bin atlı, akınlarda çocuklar gibi şendik;
bin atlı o gün dev gibi bir orduyu yendik!"
yahya kemal beyatlı

Sozluktede olsa, gercek hayattada insanlara iyilik yaramiyorum. ilgi yaramiyor. Benim iyi niyetli davranmam insanlarin bir yerine batiyor sankiz yardim etmeye calisiyorum olmuyor, istemiyorlar. Anlamiyor kimse beni amk anlamiyorum. Bu dunyada yeterince kotu insam var azcik iyi insan olsun diyorum millet sikilmeye alismis.

Aglattiniz beni yine hepinizi alkisliyorum. iyi olma niyetiminde icine sicim.

Edit: insanlara kotuluk yapan sikmeye alismis insalar eksiliyor. Eksileyin lan isiniz ne.

Bazen insanlıkla aramda bir sınır olduğunu hissediyorum, bir çizgi.
Düşünüyorum değil, hissediyorum.
insanlar bu iki kelimeyi çok fazla karıştırıyor, bu yüzden yineleme gereği duyuyorum.

Bakıyorum; kimisi tuttuğu takıma, kimisi annesine, kimisi siyasi partisine, ideolojisine, kimi sevgilisine, kimi kariyerine, kimi kedisine bağlı/tutkun; ama öyle ama böyle.
Aslında daha çok "kimi" sayabilirim, ama bu sınırı daha fazla gözüme sokmak öyle çok hoşuma gitmiyor açıkçası.
dönüp kendime bakıyorum,
Birine ya da bir şeye bağlı olamamanın hezimeti var içimde.
bazen düşünüyorum, belki benim bağlılığım da budur diyorum; bir şeye bağlı olamamak.
Bu hissettiklerimi karşılayan kelime bağlanmak değil aslında ama en anlaşılabilir, en anlatılabilir kelime bu gibi geliyor.

Mutsuz muyum, bilmiyorum. içerimde bir şey var bir eksiklik, alışılmış bir eksiklik.
Ne çevremdeki onlarca arkadaşım ne onlarca yakınım giderebiliyor bunu. Bu gibi durumlarda konu asosyalliğe bağlanır ya hani açıklama niyetine yazdım tam da bundan bir önceki cümleyi.
itirafsa, korktuğum bir şey var.
Ben böyle kendimi arıyorken, ya çoktan bulmuşsam?

bir pislik gibi davranmaya basladim. hosuma gitmiyor. ama bazi seylerin olmasi gerekiyor.

birine ne yapıp ne yapmamasını söylemekten nefret ederim, kendisin düşünüp yapmasını beklerim.
gelelim konuya; sözlük Allah daha büyük dert vermesin ama bir derdim var; oda arkadaşım. ilk aylar banyoyu tertemiz bırakırken( sabah duş almaları hariç) şimdi hiç temizlediğini görmüyorum. acaba kırmadan nasıl söylerim diye 1 haftadır düşünüyorum. bir yandan bir umut odaya gelince temizlemediğini farkedip temizler diye bekliyorum. neyse artık umudumu kesip birazcık daha özenle temizlemesini rica ettim. asık suratla 'tamam' dedi ve elindeki işine devam etti. normalde bu bana denilse hemen banyoya bakarım ve temizlerim hem de en son da kendim duş aldıysam. normalde olması gereken bu değil midir zaten? üstüne üstlük kaç gündür 'iyi geceler' dememe bön bön bakmakla yetiniyor. sanki ben kaç haftadır banyoyu pis bırakıp telefonla bağıra çağıra konuşuyorum.
insanlar cidden çok tuhaf sözlük. yurtta kalan tüm öğrencilere Allah kolaylık versin.

bugün tamamen dibe vurmuş durumdayım . nedeni var tabi.

Sinirden kafami duvarlara surtesim var, neden geldim eve..

çok yakın bir arkadaşımın sevgilisi ile 1 yıl kadar önce onlar henüz tanışmamışken defalarca birlikte olmuştum. haftada bir iki kez bir yerlerde oturup konuşuruz. tabi arkadaşımın bu durumdan haberi yok, ve birbirlerini çok seviyorlar. arkadaşımla konuşmadım olanı biteni. açıkçası konuşmalı mıyım konuşmamalı mıyım bilmiyorum da. arkadaşımın sevgilisi unutalım olanları, berbat olmasın hiçbir şey dedi.

ne bileyim işte sözlük işler arapsaçı. ne yapsam bilemedim.

bir akıl verin lan.

Yalniz hissediyorum sözlük o yüzden yine sana sardim.

Gittikçe yalnızlaşıyorsunuz insan kardeşlerim.
Ne bir ortak sevinciniz kaldı sizi çoğaltacak
Ne bir içten dostunuz var acınızı alacak
…
Kurulmuş saatler gibi gün boyu çalışıp tekdüze
Uzayan gölgelerle koşaradım dönüyorsunuz evinize

Ne kadar uzaksa bir felaket sizden o kadar mutlusunuz
Unuttunuz başkalarının acısını duymayı
Küçük çıkarların büyük kurnazları

Alışverişe döndü tüm ilişkileriniz, hesaplı, planlı
Sevgileriniz ayaküstü, ilgileriniz koşaradım

Unuttunuz konuşmayı kendinizi vererek
Düşünmeden bir başka şeyi, içten yalın dürüst

Dışa vurmayı duygularınızı
Unuttunuz, neydi bir ince söze yakışan en güzel davranış.

Ömrünüzü güzelleştirecek bir şey almadan hayattan
Bir şeyler bırakmadan ardınızda gelecek adına
Koşaradım tükeniyorsunuz

Hayatımdaki ilk intikamımı babamdan almam şu şekilde gelişmişti. Küçüklüğümde babamın küçük bir reçel kavanozunu yere düşürmemle yanagımda beliren o osmanlı tokadı.. Gerçekten fenaydi.. Birkaç dakika ağladıktan sonra elime aldığım süpürge ile alçılı ayağına vurduğum zaman yine yanagımda bir tokat hissetmistim ama 1 saniye bile ağlamamıştım. Intikam ışte daha ne bekliyordunuz.
(bkz: şuursuz evlat)

Tahmin edersiniz ki her güzel şey gibi biz de yavaş yavaş tükendik.

Kış aylarından nefret ediyorum.

Ankara'yı özledim. çok.

çok pişmanım.

27'imden sonra ergen sivilcesi gibi çıkan sivilcelerimi de siz sikin! Hep bu siktiğimin kortizonu yüzünden, Amınakoyim ben onun çok ayıp ediyor...

nasıl mutlu olunur bilmiyorum.

sol gozum felc. tek lens yasamak cok zor.

sana hala köpekler gibi asigim gizem.

tam sozlukten nihayet bi hemcinsimle konusuyorum dedim oda lezbiyen cikti. sansima tukureyim.