bugün

Mesajlaşmak, mesaj atmak mesajla ilgili her şey beni o kadar boğdu ki artık. Sevdiğim kızla dahi konuşasım gelmiyor bazı bazı.

Mesajlar sanki hep bir maskeymiş gibi. Sırası gelene takınıp gösterilen aynı maskeler, farklı eskilerden kalma aynı izleri taşıyor her zaman. Aynı "seni seviyorum"lar, aynı "özledim"ler. Herkese söylenmiş şeylerin bana tekrar tekrar söylenmesinin hiçbir anlamı yok. kendisine özel hissettirecek hiç birşeyi kalmadı söylenenlerin.

Hiç bir his vermiyor insana yazılanlar, ya da bana, hiç bir şey hissedemiyorum. Gözden ırak olan gönüldende ırak olur muş ya o hal aynı.

içten bir tebessümü binlerce smiley'e değişebilirim.

Demek ki

Evvel ki gibi ferhat'ın mektupları gibi söylenenlerde değilmiş aşk, yapılanlardaymış, "an"lardaymış, yaşanmışlıklardaymış.. Birlikte vakit geçirdikçe aşkmış aşk.
Komşu kızı kalp hırsızı misali. Onunla birlikte odamizda yaptığımız odevlerimden hep zevk aldım.
uçarken tork azaltıp önde dönen palin şekillerini izlemeye bayılıyorum. evet, şu yaşıma geldim var bu. hani şu teknesi olup köpük izleyen zengin piçi gibi. jet uçuran şekilsizler mahrumdur bundan. şöyle bir görüntüsü var:

görsel
Umduğumdan güzeldi tekrarı olur mu bir daha o cesareti toplamak zor.
https://encrypted-tbn2.gs...JUaNZw2_ZBeXo5JGlhc38ME6q

ve

http://images2.sanalmarke.../large/07010621_large.jpg

bu ikisini goturuyorum. ne alaka demeyin pek bi guzell.
Şu an canım fevkalade sütlaç çekiyor. Öyle böyle değil.
Bu yaz o kadar çok düğüne katildim, o kadar cok oynadim ki, yakin zamanda başıma bir sey gelir ölürüm; sonra haberlerde beni "sadece bir kac gunluk goruntuleri" diye ya el yelil'le gerdan kirarken gosterirler diye cok korkuyorum.

Edit: bu entryi yazdiktan sonra da, basima bir sey gelirse "icine dogmus" diye paylasilir diye korkmaya basladim.
Sevgili sözlük
Civciv almak istiyorum.
hemcinslerimin bana dokunmasından nefret ediyorum. genel olarak birinin bana dokunması pek hoşuma gitmiyor zaten ama bu aynı cinsten olunca deliye dönüyorum tüm kanım çekiliyor o an.
zamanında lisede yani çocukken işe yaramaz sandığım bir şirket sitesinin kaynak kodlarına kendi sitemin linkini gizlemiştim hacklink olayı yani. bir de js ile cookielerini falan alacaktım kısacası lamerlik. bunu daha önce 20 sitede yapmıştım. gelen cookie'leri kullanabileceğimi düşünüyordum internet explorer kullanan çoktu o zamanlar ie'de girilen siteleri görebiliyordum hangi sitelere girdiğini görebilmek gibi bir açık vardı. neyse önemli siteler varsa cookieleri kullanıp hesaplarını alıyordum. 20 site aynı anda kullanırken bana aşağıda anlattığım olayı yaşatmamıştı.

sitem o zamanlar vps üzerinde değil de shared hostingdeydi disk alanım sınırlıydı. neyse her gelenin cookie'sini sitemdeki yazılabilir bir dosyaya yolluyordum. ayrıca ip adreslerini de alıp kontrol ediyordum. işin piçliği aslında burada. modeme telnet ile bağlanıp dosya yapılarını görüyordum. çoğu kişi ttnet modemlerini kullanıyordu. kullanmayanlar da klasik admin 1234 şifre kombinasyonunu değişmemişti. neyse o kişilerin modemlerindeki dosyaları siliyordum ayar sayfası falan gidiyordu (ne piç şerefsiz bir şeymişim aq.) o ayar sayfası yerine index atıp ";) hacklendin" gibi saçma şeyler yazıyordum. insanlar modem ayar sayfasına girince ayarları bulamıyordu aq. eminim bulamıyorlardır yani çünkü ben aynı ip'ye girince hacklendin yazıyordu.

gelenlerin cookielerini çekeceğim, kimse girmez sandığım o site, ertesi gün logların yollandığı benim hostumun kapanmasına sebep olmuştu. inode'dan dolayı ve o zaman disk alanım 1 gb'dı. ve loglar.txt dosyası bütün diski doldurmuştu. bir de mail gelmiş ama ben bakmamışım maillere. adamlar 10 kere şu dosyanız şu kadar oldu alanınız azaldı diye mail atmış. ben de hosting firmasıyla görüşüp mal gibi hacklediğim adamların bilgileri var lütfen bari onları verin diye yalvarmıştım. bu sefer veritabanı bilgilerini de vermekten vazgeçtiler.

kısacası kendi mallığımı itiraf ediyorum. lamer ergenin önde gideniydim. neyse ki şimdi sadece kod yazıp okuyorum. iyi ki liseli ergen olarak kalmamışım kredi kartları falan düşününce çocuksun yapmayacağın şey değil.
bankta oturup sigara içmek en sevdiğim şeylerden biri. ne zaman bankta otursam yaşlı teyze olsun amca olsun görünce hemen yok içme oğlum kıyma kendine yazık olur, genceciksin cart curt diyorlar. allah var yakışıklıyızda biraz. acaba sigara bana yakışmıyor mu? yoksa benim elimde bilmeden hayatını söndüren özenti enayi gibi mi duruyor ki? öyle bile olsa başkasına ne amk, isterlerse günde 5 er paket sigara içsinler, kovayla alkol içsinler ağzımı açmam, niye böyle oluyor amk? ulan buraya her şey de yazılmıyor ki amk kendimi bir acayip hissediyorum. ne biçim bir hayatım var ben bile anlamadım ki.
aşık olmak istiyom sözlük. buna ihtiyacım var.
Anlatmaya üşenilendir. Valla günlerdir içimde tutuyorum patlamasına fırsat vermeden elimden kaçtı fırsat. Ah şu insanın içinde ki yanlış yapma arzusu ne menem bir şey.
Uzun zamandır seninle pek içli dışlı olamadım sözlük. Son 6 ayda canım çok yandı ama gelmedim kapına. Aklıma bile gelmedin amk.

Zaman içinde biraz sen değişmişşin, biraz da ben. Sonuç olarak araya dağlar girmiş. Yok yok o kadar iyi değil durum. Daha da beter. Araya "gülücükler" ve ":d" ler girmiş. En son bıraktığımda bunlar formata aykırıydı. 2 kuruş fazla kazanıcam diye bunlara göz yumuyorsunya zall, harbinden götüne koymak geliyor içimden. Adi kapitalist seni. En sonunda sövdürdünya kendine onun içinde koyayım emi.
Yoruldum hem de çok yoruldum. sürekli birilerinin beni hirpalamasindan, değer verdiğim için ezilmekten yoruldum ben artik. birileri beni sevsin diye uğraşmaktan yoruldum. kötü gidiyo dedikce daha kötüsünü yaşamaktan, allahın her gün daha çok belami vermesinden yoruldum. benim üzerimde kimin ahi varsa bir türlü cikmamasindan yoruldum. hicbir şeye gücüm yok. mutlu görünmekten de Yoruldum. sonu gelmeyen kötü günlerden biktim. her seferinde daha kötüsü de varmış demekten biktim. bir insanin hayatı bu kadar mi çekilmez olur ya bu kadar mi
Yanaklarımın kızarmasından, sürekli ağlamaktan, eskiyi düşünmekten sıkıldım artık.
Yüzümdeki kabuslarla uyandığım gecenin ardından kalan bu 'çaresizlik' ifadesini kapatacak makyaj henüz üretilmedi.
hic biseye muhtac olmayan ben, duzenli sarip sarmalama ihtiyacimi karsilayacak birine ihtiyacim var ne yazik ki.
bu kadar salak olmak zorunda misiniz acaba ?

kahvaltimi ediyorum guzel guzel,

ne kadar iştahlı yiyosun diye bi ses geliyor, sana mı sorcam amınakoyayim.sikeyim belani dedim attim catali, bunu ciddi ciddi dedim, ilk kez kufrettim belki de.

yiyeyim amina koyim, iştahla yiyeyime daha ne istiyosun, laf olsun dedigi. al sen ye iştahla sen ye.

ayni sofraya oturtmaz olcaklar o olcak !!!

edi: kisik sesle dedimdi, duymadi..
Salağım amk. Yalnızım.
sabahtan pekala temizligimi yapiyorum. gunboyu ev tertemiz. ama akşam..

bu babam bu eve gelmesin, uyaniyorum yerler ekmek kirintisi, kil falan. yeter artik cikip gitcem zor dayaniyorum.
"ne garılar var bee" diyerek kızları överim.
üniversiteye sırf bu ortamdan kurtulmak için gidicem.
kiaplarimi ayarlayip calişmaya başlicam artik, ama icimden hic gelmiyor.
facebook üzerinden bir grubumuz vardı bizim, beyin tümörü hastalarının bir nevi dayanışma ortamı sağladığı, tanışıp birbirimize moral verdiği. izmir de yaşayan bir abi tanıdım daha yaşı 37 idi. 2 tane çocuğu vardı. "izmir e geldiğinde kesin görüşelim" dediydi. usanmış, bıkmış demek ki, gitmiş güzel insan.
işlerin yoğunluğundan cevapsız çağrısına dönemeden, bir kez elini sıkamadan, beraber iki lokma yiyemeden gitmiş.
son zamanlarda en ciddi durumlarda bile hayata çocuk gibi hiç birşey umrumda olmadan yaklaşmamın sebebini bir kez daha hatırlatarak gitti. huzurla uyu güzel insan zamanı gelince orada görüşürüz artık.