systematic chaos

in the presence of enemies pt 1 ve in the presence of enemies pt 2 ve the dark eternal night adlı üç hayvan şarkıyı içinde bulunduran albümdür.
bütün dream theater albümleri güzeldir. systematic chaos da güzeldir. ama sanırım diğerlerinden daha çok sevilememektedir. şahsen ben seviyorum hatta çok seviyorum.

Dream Theater ile tanıştığım albümdür. Bütün şarkıları bağımlısı olunacak kadar güzeldir.

1. In The Presence of Enemies Pt.1 (9:00)
2. Forsaken (5:36)
3. Constant Motion (6:55)
4. The Dark Eternal Night (8:51)
5. Repentance (10:43)
6. Prophets Of War (6:01)
7. The Ministry of Lost Souls (14:57)
8. In The Presence of Enemies Pt.2 (16:38)

şarkılarının bulunduğu dream theater albümü. grubun davulcusu olan mike portnoy'un favori albümüymüş.

dream theater in 2007 yılında çıkarmış olduğu kendilerinin 9. albümü olan güzel bi yapıttır.
şarkılar:
In the presence of enemies pt.1
Forsaken
The dark eternal night
Repentance
Constant Motion
Prophets of war
The ministry of lost souls
In the presence of enemies pt.2
http://www.youtube.com/watch?v=wYDZ4VrNKik

dream theather dan 3 yıl önce kullanmaya başladığım ıd yani kullanıcı adımdır sadece uludagda değil tabiki.

en sevilmeyen dream theater albümüdür.
in the presence of enemiesler ve the ministry of lost souls gibi şarkıları içermesine rağmen nasıl sevilmediği anlaşılamamaktadır.

adam gibi bir kulaklıkla dinlendiğinde beyin hücrelerini öldüren cross seslerine sahip albüm. mike portnoy biraz abartmış ama kesinlikle albüme bambaşka bir hava vermiş.

diğer d.t albümlerinin yaninda bir hayli sönük kalan bir albüm olmu$. mike portnoy un da ''benim favori d.t albümüm bu.'' $ekilinde verdiği demecte sadik fanlara reklam amacli sarfedilmi$ bir cümle olabilir. e dostlar (bkz: dream theater) son iki albümü * * ile müzikal acidan fanlarini pek de tatminkar edemiyor kanimca. umarim d.t kendilerine ve özgecmi$lerine yaki$ir albümleriyle geri döner. ve dikkat ettiğim bir$ey oldu ki bu albümün kapak tasarimlarinda megadeth kokusu aldim, megadeth tarzini gördüm.

train of thouhgt gibi güzel bir albümden sonra octavarium şaşkınlığını ortaya çıkaran dream theaterdan bir düzeltme çabası olarak görebileceğimiz bir albüm.
biraz daha değişik, biraz daha müzikal içerik adına teknik ~ müzikalite dengesinin kurulu olduğunu söylemek mümkün.

evet metallica nın hiçbir zaman çalamayacağı kadar iyiler ama yine de kurtulamadılar bir türlü şu metallica etkisinden. ah ah !

octavarium'dan on kat daha fazla begendigim albüm. Sertlik - melodiklik kulvarinda Train of Thought'la Octavarium arasinda bir yerde.

The Ministry of Lost Souls'un introsu ve melodisi Aysegül Aldinc'in bir sarkisini andiriyor da hangisi cikaramadim.

Repentance da Mike Portnoy'un 4 albümdür devam ettirdigi, alkolizmden kurtulma hikayesini anlattigi konseptinin besinci parcasi. Yani bununla bes albüm oluyor, sanirim bu sondan bir önceki parcaymis bu konseptin.

bonus : http://www.roadrun.com/ar...s/DreamTheater/video.aspx

buyrun, bu da albümün tanıtım videosu;

http://www.youtube.com/watch?v=rzTsJPLFg28

dinlemek için sabırsızlananlar olabilir diyerekten. işte constant motion (train of thought'u çağrıştırdığı doğru ama daha sağlam olduğu ilk dinleyişte bile hissediliyor)

http://www.youtube.com/watch?v=H67gWgDK0WQ

son bir kac nispeten kotu sayilabilecek albumden sonra dream theater'in cikardigi gercek, babatorik bir albumdur.ozellikle in the presence of enemies pt 2 kanimca dream theater'in bugune kadar yaptigi en iyi 4-5 parcadan biridir.

ilk defa dream theater üyelerinin teknik gösterme çabasında olmadığını gördüğüm albümdür. ilk defa müzik yapmışlardır kanımca. diğer albumlerıne tabiki lafım yok. ama bu muhteşem bir albümdür.